از آن به
مناسبت در باب كفارات و اطعمه و اشربه سخن گفتهاند.
بنابر قول
مشهور در اطعام فقير جهت كفّاره، يك بار سير كردن فقير كفايت مىكند. از برخى قدما
نقل شده كه بايد دو بار؛ يك بار صبح و يك بار شام، فقير را سير كند[1]
خوردن صبحانه،
بويژه صبح زود مستحب است؛ چنان كه اكتفا به صبحانه و شام و غذا نخوردن ميان آن دو
استحباب دارد[2]
خوردن پنير در
صبحانه مكروه و در شب، مستحب است[3]
[1]مسالك الافهام 10/ 97
[2] وسائل الشيعة 24/ 327 و 25/ 25 ؛ وسيلة النجاة/ 631
[3] وسائل الشيعة 25/ 120 .
صبح اول فجر
صبح ثانى فجر
صبح صادق فجر
صبح كاذب فجر
صبر
صبر: خويشتن دارى؛ شكيبايى.
صبر در برابر
جزَع( جزع) در لغت به معناى خويشتن دارى و بى تابى نكردن در برابر مصائب،
ناملايمات و مكروهات است[1] در حديثى از رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله آمده است:
صبر بر سه قسم است: صبر بر مصائب كه با بى تابى نكردن و زبان به شكوه نگشودن و
مانند آن تحقق مىيابد؛ صبر بر طاعت كه با انجام دادن طاعت و استمرار بر آن و از
مسير شرع و ديانت خارج نشدن محقق مىشود و صبر بر معصيت و گناه كه با ترك گناه و
بازداشتن نفس خود از گرايش به سوى آن تحقق مىيابد[2] از آن به مناسبت در باب طهارت
و جهاد سخن گفتهاند.
برترين اخلاق
پسنديده كه ريشه و اصل بسيارى از خويها و خصلتهاى