صاع النبى: صاع منتسب به پيامبر صلّى اللّه عليه و آله،
معادل پنج مدّ.
از آن به
مناسبت در باب طهارت نام بردهاند.
مستحب است آب
غسل ترتيبى به اندازه يك صاع( صاع) باشد كه چهار مدّ(مدّ) است[1] ليكن بر حسب برخى
روايات، مقدار صاع در آب غسل پنج مدّ مىباشد كه صاع رسول خدا صلّى اللّه عليه و
آله بوده است[2]
[1]جواهر الكلام 3/ 119 ـ 121
[2] المقنع/ 22 ؛ من لايحضره الفقيه 1/ 34 .
صاغرون
صاغِرون: جمع صاغِر به معناى خوار و ذليل.
از آن به
مناسبت در باب جهاد سخن گفتهاند.
قرآن كريم در
مقام پرداخت جزيه( جزيه) ازسوى اهل
كتاب( اهل كتاب) به حكومت اسلامى مىفرمايد: «حَتّى يُعْطُوا الجِزْيَةَ عَنْ يَدٍ
وَ هُمْ صَاغِرُونَ؛ تا آنگاه كه با دست خود با ذلّت و تواضع جزيه دهند»[1]
در اينكه مراد
از صاغرون (پرداخت جزيه در حال ذلت و تواضع) چيست، ديدگاهها متفاوت است كه در ذيل
اشاره مىشود:
[1]پايبندى اهل
كتاب به قوانين و مقررات حكومت اسلامى[2]
[2] التزام آنان
به قوانين اسلام و التزام به جزيه به هر ميزان كه حاكم اسلامى تعيين مىكند، بدون
آنكه مقدار آن از قبل تعيين شده باشد[3]
[3] هنگام
پرداخت جزيه، ذمّى ايستاده و مسلمان نشسته باشد[4]
( آيه جزيه)
[1]توبه/ 29
[2]
المبسوط 2/ 43
[3] الخلاف 5/ 543
[4] تذكرة الفقهاء 9/ 310 ؛ فقه القرآن 1/ 256 ؛
جواهر الكلام 21/ 247 ـ 248.
صافّات؛ سوره
صافّات؛ سوره: سى و هفتمين سوره قرآن كريم.
از آن در باب
صلات نام بردهاند.
خواندن سوره
صافّات نزد محتضر[1] (احتضار) و نيز در روز جمعه[2] مستحب است؛ چنان كه قرائت آن در