responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : فرهنگ فقه فارسي نویسنده : موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامي    جلد : 5  صفحه : 387

حج: تأخير عشائين براى حاجى اى كه از عرفات رهسپار مشعر است و جمع ميان آن دو در مشعر الحرام مستحب است.[12]


[1]مستمسك العروة 3/ 391 ـ 394

[2] الدر المنضود(فقعانى)/28 ؛ جواهرالكلام 7/150 ـ 153

[3] جواهر الكلام 7 / 157 ـ 160

[4] مصابيح الظلام 5 / 519

[5] كشف الغطاء 3 / 133

[6] الحدائق الناضرة 6 / 68

[7] 72

[8] الخلاف 1 / 588

[9] البيان/ 266

[10] مستمسك العروة 5 / 96

[11] الجامع للشرائع/ 399

[12] مفاتيح الشرائع 1/ 89 ؛ الحدائق الناضرة 16/ 422 .

عشّار

عَشّار: باج خواه.

در گذشته عشّار به كسى مى‌گفتند كه به دستور حاكم ستمگر بابت عوارض و ماليات ورود كالاهاى بازرگانان به مرزها و شهرها ده يك آن اموال را از آنان دريافت مى‌كرد.[1]

عنوان ياد شده در روايات آمده و به مناسبت در برخى ابواب فقهى، مانند تجارت به كار رفته است.

عشّارى حرام است و عشّار ـ بر حسب آنچه در روايات آمده ـ ملعون[2] و از جمله كسانى است كه دعايشان مستجاب نمى‌شود.[3]

داد و ستد و كسب و كار با مال كسى كه از حرام پرهيز نمى‌كند، از قبيل عشّار، مكروه است[4]مگر آنكه معلوم باشد عين مالى كه با آن معامله صورت مى‌گيرد، به ستم گرفته شده است كه در اين صورت، معامله حرام و باطل است.[5]


[1]مجمع البحرين، واژه «عشر» ؛ مبسوط در ترمينولوژى حقوق 4/ 2541 ـ 2545

[2] وسائل الشيعة 6/ 390

[3] 17/ 315

[4] مجمع الفائدة 8/ 20 ؛ مستند الشيعة 14/ 59

[5] الجامع للشرائع/ 259 .

عشاير باديه نشين

عِشرت معاشرت

عشيره خويشاوندى

عصا

عصا: وسيله‌اى چوبى يا فلزى داراى سر خميده و بر گشته، مورد استفاده افراد پير يا ناتوان هنگام راه رفتن.

از آن به مناسبت در بابهاى طهارت، صلات و حج سخن گفته‌اند.

نام کتاب : فرهنگ فقه فارسي نویسنده : موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامي    جلد : 5  صفحه : 387
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست