حدود عرفات( عرفات) از جمله عرنه بيرون از محدوده عرفات است؛ از اين رو، وقوف در آن صحيح نيست.[6]

[1]كشف اللثام 6/ 64

[2] وسائل الشيعة 13/531

[3] 532

[4] 533

[5] مستند الشيعة 12/ 214 [6]كشف اللثام 6/ 64 ـ 65 .

عرنين

عِرنين: بالاى بينى به سمت ابروها كه مركز حس بويايى است.[1]

از آن به مناسبت در باب طهارت نام برده‌اند.

در تيمّم، زدن كف دو دست بر زمين و سپس مسح پيشانى و دو طرف آن (جبينين) از محل رويش مو تا ابروها و عرنين واجب است[2](بينى).

[1]مجمع البحرين، واژه «عرن»

[2] الحدائق الناضرة 4/ 342 ؛ مستند الشيعة 3/ 442 .

عروس

عروس: همسر پسر.

از احكام مرتبط با آن در باب نكاح سخن گفته‌اند.

عروس بر پدر شوهرش مَحرم است؛ از اين رو، ازدواج پدر شوهر با او حرام خواهد بود. اين حكم براى پدر پدرشوهر (جد پدرى) و هرچه بالاتر رود نيز ثابت است؛ چنان كه در ثبوت حكم ياد شده تفاوتى ميان پدر شوهر نسبى و رضاعى نيست.

مادر عروس و هرچه بالاتر رود و نيز دختران عروس از غير پسر انسان و هرچه پايين‌تر آيد بر پدر شوهر محرم نيستند.[1]

اگر مردى به اشتباه با عروس خود آميزش كند، آيا عروس بر شوهر خود حرام مى‌شود يا نه؟ مسئله اختلافى است؛[2] اما اگر با او زنا كند، در صورتى كه ارتكاب اين عمل بعد از آميزش شوهرش باشد، بدون شك موجب حرمت عروس بر شوهرش نخواهد شد. به قول مشهور همچنين است اگر زنا بعد از ازدواج و قبل از آميزش باشد.[3] از برخى قدما در اين فرض، حرمت عروس بر شوهر نقل شده است.[4]

( عروسى)