«هركس قبر عبد العظيم را زيارت كند، مانند كسى است كه امام حسين عليه السّلام را
زيارت كرده باشد»[3]
[1]رجال النجاشى/ 247 ـ 248 ؛ خاتمة
مستدرك الوسائل 4/ 404 ـ 408
[2] جواهر
الكلام 20/ 103
[3] بحار الانوار 102/
268 .
عبد اللّه بن جعفر
عبد اللّه بن جعفر: فرزند جعفر بن
ابو طالب.
از او به مناسبت در باب حج نام بردهاند.
زيارت عبد اللّه بن جعفر، همسر حضرت زينب سلام اللّه عليها در مدينه،
قبرستان بقيع مستحب است.[1]
[1]الدروس الشرعية 2 / 20 ـ 21 ؛
جواهر الكلام 20/ 110 .
عبد اللّه بن عبد المطّلب
عبد اللّه بن عبد المطّلب: پدر رسول
خدا صلّى اللّه عليه و آله.
جناب عبد اللّه، فرزند جناب عبد المطّلب و پدر پيامبر اعظم حضرت محمد صلّى اللّه عليه و آله است. در روايتى از امام
صادق عليه السّلام آمده است: «جبرئيل عليه السّلام بر رسول خداصلّى اللّه عليه و
آله نازل شد و گفت: اى محمد! پروردگارت به تو سلام مىرساند و مىگويد: من آتش
(جهنم) را حرام كردم بر صلبى كه تو را بيرون آورده و رحمى كه به تو باردار شده و
دامانى كه تو را پرورانده و سرپرستى كرده است...».[1]
جناب عبد اللّه در بازگشت از سفر بازرگانى از شام در يثرب بيمار شد و در
همانجا درگذشت. قبر او در مدينه روبه روى باب السّلام، قسمت سوق الليل كه «دار
النابغه» نام داشت، قرار دارد و در حكومت عثمانى داراى گنبد و بارگاه با شكوهى
بود؛ اما اكنون همه آن آثار ويران شده و قبر درپى توسعه مسجد در ضلع غربى، درون
مسجد قرار گرفته است؛ ليكن جاى آن مشخص نيست. عنوان ياد شده به مناسبت در باب حج
آمده است.[2]