تخصيص قرآن به خبر واحد: قرآن كريم هرچند از جهت سند قطعى است، ليكن از جهت دلالت، همه آيات آن، نصّ و قطعى نمى‌باشد؛ بلكه ظهور در عموم و اطلاق دارند و دلالتشان ظنى است.

از سوى ديگر، شاهد برخى رواياتى هستيم كه مفاد آنها تخصيص و تقييد اين عمومات و مطلقات، و قرينه و شاهد بر اين است كه از اين آيات، عموم يا اطلاق آنها اراده نشده است.

روايت وارد شده در مقام تخصيص و تقييد چنانچه از نظر سند قطعى و يقينى باشد، مانند خبر متواتر يا خبر واحدى كه قراين قطعى بر صدور آن از معصوم عليه السّلام وجود دارد، شكى در تخصيص عمومات قرآن به آن نيست؛ اما اگر خاص، خبر واحد ظنى واجد شرايط حجيت باشد( خبر واحد) آيا عمومات قرآن به آن تخصيص مى‌خورد يا نه؟ مسئله اختلافى است. بر جواز تخصيص ادعاى اجماع شده است.[11]

استعمال عام در خاص: در اينكه استعمال عام در خاص مجاز است يا حقيقت يا در صورت متصل بودن، حقيقت و در صورت منفصل بودن، مجاز و يا عكس آن است، ميان اصوليان اختلاف است.[12]

[1]اصول الإستنباط/131

[2] اصول الفقه 1/ 129

[3] 129 ـ 130

[4] اصطلاحات الاصول / 174 ـ 175

[5] اصول الفقه 1/ 130

[6] اجود التقريرات 2/ 313 ؛ اصول الفقه 1/ 132

[7] اصول الفقه 2/ 205

[8] الفوائد الحائرية/ 319

[9] اصول الفقه 1/ 144 ـ 145

[10] 2/ 148 ـ 149

[11] اصول الإستنباط/ 161 ـ 162 ؛ افاضة العوائد 1/ 358 ؛ تهذيب الاصول (امام خمينى) 2/ 58

[12] اصول الفقه 1/ 133 .

عامّه مخالف

عامى عوام

عامّى مخالف

عانه زهار

عبا ردا

عبادت

عبادت: پرستيدن و بندگى كردن.