عاشورا روز شهادت حسين بن على عليهما السلام و ياران فداكار و با وفاى آن حضرت و روز تجديد حزن اهل بيت عليهم السلام و شيعيان است. از اين رو، گريه و برپاداشتن عزاى سيد الشهداء عليه السلام و خود دارى از خوراك و ساير لذتها در اين روز مستحب و در روايات به آن سفارش شده است.[1]

زيارت حضرت ابا عبد اللّه‌ عليه السلام از دور و نزديك و بيتوته نزد مرقد مطهر آن حضرت در شب عاشورا مستحب مؤكد است؛[2] چنان كه خواندن نماز عاشورا( نماز عاشورا) در اين روز استحباب دارد.[3]

بدون شك، روزه گرفتن در روز عاشورا به قصد تبرك حرام است؛ بلكه اين عمل در صورتى كه با علم و عمد انجام گيرد، كفر محسوب مى‌شود؛[4] ليكن بدون قصد تبرك، آيا حرام است يا مكروه و يا مستحب؟ بسيارى روزه گرفتن در روز عاشورا را به جهت حزن و اندوه بر مصيبت وارد شده بر امام حسين عليه السلام مستحب دانسته‌اند.[5] گروهى آن را مستحب ندانسته‌اند؛ بلكه امساك از خوردن و نوشيدن را تا عصر بدون قصد روزه و خوردن چيزى بعد از عصر را مستحب دانسته‌اند.[6] بنابر اين قول، روزه گرفتن مكروه مى‌باشد.[7]

برخى گفته‌اند: روزه گرفتن در روز عاشورا اگر به عنوان خصوصيت و تأكيد روزه در اين روز باشد، حرام ـ به حرمت تشريعى ـ است؛ ليكن اگر به عنوان عموميت استحباب روزه در هر روز ـ جز روزهاى حرام، مانند عيد فطر ـ باشد مكروه خواهد بود.[8]

[1]تذكرة الفقهاء 6/ 193 ؛ مصباح المتهجد/ 771

[2] الحدائق الناضرة 17/ 434 ـ 435 ؛ وسائل الشيعة 14/ 476 ـ 477 ؛ هداية الامّة 5/ 488 ـ 489

[3] نهاية الإحكام 2/ 96 ؛ كشف الغطاء 3/ 289

[4] مجمع الفائدة 5/ 189 ؛ تكميل مشارق الشموس/ 457

[5] المبسوط 1/ 282 ؛ المهذب 1/ 188 ؛ غنية النزوع/ 148 ؛ كتاب السرائر 1/ 419 ؛ شرائع الاسلام 1/ 154

[6] منتهى المطلب 9/ 380 ؛ الدروس الشرعية 1/ 281 ـ 282 ؛ جامع المقاصد 3/ 86 ؛ غاية المراد 1/ 329

[7] مجمع الفائدة 5/ 189 ؛ العروة الوثقى 3/ 660

[8] مصباح الهدى 9/ 82 ـ 85 ؛ كلمة التقوى 2/ 99 .

عاصى گناه