صلات: مستحب است والدين، كودك مميز را به نماز خواندن و ساير عبادات و نيز اخلاق و رفتار پسنديده عادت دهند.[1]

صوم: اگر روزه دار بدون قصدِ خروج منى، همسر خود را لمس كند يا ببوسد، در صورتى كه با چنين كارهايى عادت به خروج منى ندارد، ليكن به طور اتفاق منى از او خارج گردد، بنابر قول جمعى از فقها روزه‌اش صحيح است.[2]

حج: لمس كردن همسر بدون شهوت در حال احرام اشكال ندارد، هرچند موجب خروج منى از او شود، به شرط آنكه عادت خروج منى و نيز قصد آن را نداشته باشد.[3]

پوشيدن زيور آلات بر زن محرمى كه عادت به پوشيدن آنها ندارد مكروه يا حرام ـ بنابر اختلاف در مسئله ـ است. پوشيدن زيور آلاتى كه پيش از آن عادت به پوشيدن آنها داشته از اين حكم مستثنايند؛ هرچند آشكار كردن آنها براى مردان، حتى همسرش، ـ بنابر اختلاف ياد شده ـ مكروه يا حرام است.[4]

تجارت: از شرايط كالا و نيز بهاى آن در معامله، قدرت تحويل به طرف معامله است؛ از اين رو، فروختن حيوان رها شده‌اى كه عادت به بازگشت دارد صحيح است، مانند فروختن كبوتر اهلى در حال پرواز در آسمان كه بر حسب عادت نزد صاحبش باز مى‌گردد.[5]

صيد و ذباحه: از شرايط حلال شدن شكارِ سگ شكارى، عادت نداشتن آن به خوردن شكارش است( سگ شكارى).

اطعمه و اشربه: گوشت و شير حيوان حلال گوشتى كه به خوردن مدفوع انسان عادت كرده حرام و مدفوع و ادرارش نجس است(نجاستخوارى)؛ ليكن با استبرا حلال و پاك مى‌شود[6] (استبراء).