[24] مختلف الشيعة 7/ 412 ـ 415 ؛ نهاية المرام 2/ 151 ـ 152 ؛ جواهر الكلام 33/ 100 ـ 101

[25] مسالك الافهام 9/ 470 ؛ جواهر الكلام 33/ 101 ـ 103

[26] شرائع الاسلام 3/ 624 ؛ قواعد الاحكام 3/ 171 ؛ الحدائق الناضرة 25/ 640

[27] جواهر الكلام 33/ 103 ؛ وسيلة النجاة/ 802 ؛ هداية العباد (گلپايگانى) 2/ 422

[28] جواهر الكلام 33/ 105

[29] 130 ـ 132 و 169 ـ 170

[30] 138 ـ 139

[31] الحدائق الناضرة 25/ 676 ؛ جواهر الكلام 33/ 134 ـ 137

[32] مختلف الشيعة 7/ 437

[33] الوسيلة/ 335

[34] جواهرالكلام 33/ 147

[35] الخلاف 4/ 539 ؛ كتاب السرائر 2/ 711 ؛ مختلف الشيعة 7/ 424 ؛ جواهر الكلام 33 / 159

[36] النهاية/ 527

[37] المقنع/ 323

[38] الوسيلة/ 354

[39] كتاب السرائر 2/ 713 ؛ المختصر النافع/ 206 ؛ تحرير الاحكام 4/ 109

[40] الروضة البهية 6/ 142 ؛ نهاية المرام 2/ 172 ؛ جواهر الكلام 33/ 164

[41] غنية النزوع/ 368 ـ 369 ؛ كشف اللثام 8/ 251

[42] منهاج الصالحين (سيستانى) 3/ 204 ؛ منهاج الصالحين (سيد محمدسعيد حكيم) 3/ 108 ـ 109 .

ظَهر پشت

ظُهر زوال

ظهرين

ظُهرَيْن [= عصرَيْن]: نماز ظهر و عصر.

از احكام مرتبط با عنوان ياد شده در بابهاى طهارت، صلات، حج و جهاد سخن گفته‌اند.

طهارت: در استحاضه كثيره در شبانه روز بر زن سه غسل واجب است؛ يكى براى نماز صبح، ديگرى براى نماز ظهر و عصر و سومى براى نماز مغرب و عشا.[1] در اينكه بر او واجب است بين ظهرين و مغربين جمع كند يا مى‌تواند ميان آنها فاصله بيندازد و براى هر كدام يك غسل كند، اختلاف است.[2]

صلات: به قول مشهور وقت ظهرين از زوال تا مغرب است. البته از اول وقت به مقدار اداى نماز ظهر، وقت اختصاصى ظهر و از آخر وقت به مقدار اداى نماز عصر، وقت اختصاصى عصر و ميان اين دو زمان، وقت مشترك ظهرين است.[3]

بنابر قول مشهور، مستحب است در ظهرين سوره‌هاى كوتاه، مانند قدر و جحد خوانده شود.[4]

نوافل ظهرين در سفر ساقط است.[5]

جمع بين ظهرين بدون عذر جايز است( جمع بين الصلاتين).

به تصريح برخى، جمع بين ظهرين براى مسافر مستحب است.[6]