طهارت اختيارى

طهارت اختيارى [= طهارت مائيه]: مقابل طهارت اضطرارى.

طهارت اختيارى عبارت است از وضو(وضو) و غسل( غسل)، مقابل طهارت اضطرارى( طهارت اضطرارى). علت ناميدن آن به طهارت اختيارى آن است كه در حال اختيار (غير حال ضرورت) وظيفه مكلّف براى تحصيل طهارت، وضو يا غسل است.[1]

( طهارت)

[1]جواهر الكلام 1/ 390 و 5/ 73 .

طهارت اضطرارى

طهارت اضطرارى [= طهارت ترابيه]: مقابل طهارت اختيارى.

طهارت اضطرارى عبارت است از تيمّم( تيمّم)، مقابل طهارت اختيارى ( طهارت اختيارى). البته بر وضو و غسل زن مستحاضه نيز طهارت اضطرارى اطلاق شده است[1](استحاضه).

علت ناميدن تيمّم به طهارت اضطرارى آن است كه چنين طهارتى تنها در حال ضرورت و دسترس نداشتن به طهارت مائيه مشروع است.[2]

( طهارت)

[1]كتاب الطهارة (شيخ انصارى) 4/ 90 ؛ مستمسك العروة 3/ 416

[2] جواهر الكلام 5/ 73 .

طهارت ترابيه طهارت اضطرارى

طهارت صغرى وضو

طهارت كبرى غسل

طهارت مائيه طهارت اختيارى

طهارت مولد حلال زاده

طهر

طُهر: پاكى از حيض و نفاس.

طهر در لغت به معناى پاكى، مقابل نجاست و حيض آمده است؛1 ليكن مراد از آن در كلمات فقها پاكى از حيض (حيض) و نفاس( نفاس) است؛ از اين رو، به روزهاى پاكى زن از حيض و نفاس «ايّام طهر» اطلاق مى‌شود. بنابر اين، ايّامى كه زن خون استحاضه( استحاضه) مى‌بيند نيز ايّام طهر به شمار مى‌رود؛