اعمال عمره جز طواف و نماز را ـ آنگونه كه در قول دوم گذشت ـ ادامه مىدهد؛ اما
اگر پيش از احرام حيض شود به حج افراد عدول مىكند[13]
چنانچه حيض در
اثناى طواف عارض شود بايد فورى از مسجد بيرون رود. اگر پيدايى خون قبل از تمام شدن
دور چهارم باشد، بنابر مشهور طوافش باطل است و پس از پاكى با وسعت وقت طواف را
اعاده مىكند و با تنگى وقت، حكم صورت پيشين (عروض حيض قبل از طواف) جارى مىشود.
و اگر پيدايى حيض بعد از اتمام دور چهارم باشد، بنابر مشهور عمره تمتع صحيح است و
سعى و تقصير را انجام مىدهد و پس از پاكى، باقى مانده طواف را به جا مىآورد.[14]
چنانچه پيدايى
حيض قبل از طواف در عمره مفرده( عمره مفرده) يا حج باشد، با وسعت وقت صبر مىكند
تا پاك شود و پس از پاكى، بقيّه اعمال را انجام مىدهد و با تنگى وقت يا عدم امكان
اقامت در مكه تا آخر ذيحجه، براى طواف و نماز آن نايب مىگيرد.[15]
طهارت از
خبث: به قول مشهور بايد بدن و لباس طواف كننده پاك باشد.[16] برخى آن را شرط ندانسته
و گفتهاند: طواف كردن با بدن يا لباس نجس كراهت دارد.[17]
آيا نجاستهاى
بخشوده شده در نماز، از قبيل خون كمتر از درهم در طواف نيز بخشوده است يا نه؟
مسئله اختلافى است.[18]
طهارت از خبث
شرط ذُكرى(شرط ذُكرى) است. بنابر اين، چنانچه بعد از فراغ از طواف متوجه شد بدن يا
لباسش نجس بوده، طوافش صحيح است؛19 اما اگر در اثناى طواف فهميد كه بدن يا لباسش
از اول نجس بوده يا هنگام طواف نجس شده است، در صورتى كه بدون رها كردن طواف،
تطهير يا تعويض آن امكان داشته باشد، انجام و طواف را ادامه مىدهد. در غير اين
صورت طواف را رها نموده، بدن يا لباسش را تطهير مىكند. در اين صورت آيا بايد باقى
مانده طواف را از همانجا كه رها كرده ادامه دهد يا در صورت گذشتن از نصف ادامه مىدهد