طاعت اطاعت

طاعون

طاعون: بيمارى عفونى و كشنده.

از آن به مناسبت در باب طهارت و حج نام برده‌اند.

فرار از وبا و طاعون جايز؛[1] بلكه به تصريح برخى در صورت علم به هلاكت، واجب است[2]مگر براى افرادى همچون مرزبان كه حفظ سنگر مرزبانى بر آنان واجب مى‌باشد؛ ليكن فرار از مسجدى كه اهل آن دچار طاعون شده‌اند، كراهت دارد.[3]

از شرايط تحقق استطاعت ( استطاعت) استطاعت طريقى، يعنى امنيّت داشتن راه است. بنابر اين، چنانچه مسير آلوده به بيماريهايى چون وبا و طاعون باشد كه شخص از ابتلاى به آنها بيم دارد، استطاعت محقق نمى‌شود و در نتيجه حج بر او واجب نخواهد بود.[4]

( بيمارى)

[1]العروة الوثقى 2/ 22

[2] كشف الغطاء 2/ 247

[3] مستمسك العروة 4/ 32 ؛ وسائل الشيعة 2/ 429

[4] مستند الشيعة 11/ 64 .

طاغوت سلطان جائر

طاغى طغيان

طافى

طافى: ماهى مرده، برآمده بر سطح آب.

عنوان ياد شده به مناسبت در باب اطعمه و اشربه آمده است.

ماهى تنها در صورت زنده گرفتن از آب حلال است. بنابر اين، ماهى مرده‌اى كه بر سطح آب آمده حرام مى‌باشد.[1]

به قول برخى قدما چنانچه معلوم نباشد ماهى مرده در سطح آب تذكيه شده است ـ تاخوردن آن حلال باشد ـ يا نه، به آب انداخته مى‌شود، اگر با پشت روى آب قرار گيرد حرام و اگر با شكم قرار گيرد، حلال است.[2]

( ماهى)

[1]جواهر الكلام 36/ 257

[2] المقنع/ 423 ؛ الكافى فى الفقه/ 321 ؛ جواهر الكلام 36/ 258 ـ 259 .