طائف: از شهرهاى حجاز در شرق مكّه/ طواف كننده( طواف).
از آن در باب
حج نام بردهاند.
ميقات( ميقات)
مردم طائف و كسانى كه از راه طائف به مكّه مىروند، قرن المنازل(قرن المنازل)
است.[1]
[1]جواهر الكلام 18/ 113.
طابقيه
طابِقيّه: عمامه بدون تحت الحنك.[1]
از آن به
مناسبت در باب صلات نام برده شده است.
نماز گزاردن با
عمامه بدون تحت الحنك(تحنيك) مكروه است.[2] برخى قدما تعبير به عدم جواز نماز با
چنين عمامهاى كردهاند.[3]
( عمامه)
[1]مجمع البحرين، واژه «طبق»
[2] الحدائق الناضرة 7/ 125
[3] من لايحضره الفقيه 1/ 265 ؛ جواهر الكلام 8/
242 ـ 243 .
طارف
طارِف: مال تازه به دست آمده و جديد، مقابل تالد( تالد).
طارق؛ سوره
طارق؛ سوره: هشتاد و ششمين سوره قرآن كريم.
از آن در باب
صلات سخن گفتهاند.
خواندن سوره
طارق در نمازهاى واجب، مستحب است.[1] در حديثى از امام صادق عليه السّلام آمده است:
«هر كس سوره طارق را درنمازهاى واجب خود تلاوت كند، روز قيامت نزد خداى تعالى
داراى جاه و منزلت و از رفيقان و همراهان پيامبران در بهشت خواهد بود».[2]