[1]القواعد الفقهية (بجنوردى) 6/ 107

[2] مسالك الافهام 4/ 190 ـ 191 ؛ مفتاح الكرامة 12/ 656 ؛ المناهل/130

[3] جواهر الكلام 26/ 148 ـ 149

[4] الخلاف 5/ 275 ؛ مسالك الافهام 9/ 395 ؛ جواهر الكلام 43/ 149 ـ 150

[5] مستمسك العروة 13/ 359

[6] العروة الوثقى 5/ 441 ـ 442 ؛ تكملة منهاج الصالحين/ 107 .

ضمان مسمّى

ضمان مسمّى [= ضمان معاوضى]: ضمان به عوض در عقود معاوضى.

ضمان مسمّى در برابر ضمان غرامت( ضمان غرامت)، عبارت است از ضمان هر يك از دو عوض به مقابل آن در معاملات معاوضى، همچون بيع كه در آن، ضمان مبيع (كالا) به ثمن (بهاى كالا) و ضمان ثمن به مبيع است.[1]

در ضمان مسمى، هر يك از دو عوض معلوم و مشخص است؛ بر خلاف ضمان غرامت يا واقعى كه ضمان به مثل يا قيمت واقعى آنچه تلف شده است، مى‌باشد.[2]

( ضمان)

[1]حاشية كتاب المكاسب (اصفهانى) 1/ 207 ؛ القواعد الفقهية (بجنوردى) 5/ 268

[2] القواعد الفقهية (بجنوردى) 7/ 113.

ضمان معاوضى ضمان مسمّى

ضمان مقبوض به عقد فاسد قاعده ما يضمن

ضمان نفْس كفالت

ضمان واقعى ضمان غرامت

ضميمه

ضميمه: همراه چيزى؛ پيوست.

از احكام مرتبط با آن در بابهاى مختلفى همچون طهارت، زكات، تجارت و شهادات سخن گفته‌اند.

ضميمه در نيّت: در صحّت عباداتى چون وضو، نماز و روزه قصد قربت شرط است. در صورتى كه عبادت كننده به قصد تقرب اغراضى ديگر را ضميمه كند آيا اين عمل موجب بطلان عبادت مى‌شود يا نه؟ ضميمه سه گونه است: