در اينكه
پوشاندن صورت از نامحرم بر زن واجب است يا نه، اختلاف مىباشد (پوشش).
كفّارات:
خراشيدن صورت در مصيبت بر زن حرام و موجب ثبوت كفّاره يمين است[15](كفّاره).
اطعمه و اشربه:
از آداب غذا خوردن، شستن دستها پس از غذا و كشيدن آنها به صورت و ابروها پيش از
خشك كردن است[16]( خوردن).
حدود و ديات:
صورت از اعضايى است كه هنگام اجراى حد بايد از ضربه زدن به آنها خود دارى شود.[17]
در جنايت بر
صورت، چنانچه التيام يافته، اما اثرش بر چهره باقى مانده و موجب زشتى آن شده باشد،
ديه ثابت و ديه آن پنجاه دينار است.[18]
وارد كردن خراش
به بدن ديگرى موجب ثبوت ديه است و ديه آن در سر و صورت، در فرض خون نيامدن بنابر
قول مشهور، يك شتر و در فرض خون آلود شدن، دو شتر است[19]و چنانچه جنايت موجب سرخ
يا كبود و يا سياه شدن چهره گردد، ديه آن به ترتيب، يك دينار و نصف، سه دينار و
بنابر قول اكثر فقها شش دينار مىباشد.[20]
ديه ساير
جراحتهاى وارد شده بر صورت، همان ديه آسيبهاى وارد شده بر سر مىباشد( جراحت).
[1]جواهر الكلام 2/ 137 ـ 138
[2] مستند الشيعة 2/ 163
[3] جواهر الكلام 5/ 173 و 194 ـ 200
[4] مهذب
الاحكام 7/ 173 ـ 174 ؛ مستند الشيعة 7/ 56
[5] وسائل الشيعة 4/ 421
[6]
الحدائق الناضرة 15/ 129 ـ 132 ؛ جواهر الكلام 18/ 389 ـ 392