ديگر موارد: بسيار صلوات فرستادن[16]بويژه پيش، پس و ميانه دعا[17]در ركوع و سجود[18]در طواف و سعى[19]عصر پنج شنبه، شب و روز جمعه[20] و نيز هنگامى كه نام خدا برده مى‌شود[21] مستحب است؛ چنان كه صلوات فرستادن هنگام داخل شدن به مسجد و خروج از آن[22]در هر مجلسى[23]بر عطسه كننده حتى در حال نماز و نيز بر شنونده عطسه[24]همچنين هنگام فراموشى[25] و نيز صد بار در فاصله بين نافله و نماز صبح مستحب است.[26]

از تعقيبات نماز صبح و ظهر، گفتن اين ذكر است: «اللّهم صلِّ على محمدٍ و آل محمدٍ و عَجِّل فَرَجَهُم».[27]

در قنوت نماز هر ذكر و دعايى مجزى است. فرستادن يك بار صلوات نيز كفايت مى‌كند.[28]

[1]الكافى (كلينى) 2/ 491 ـ 495

[2] وسائل الشيعة 7/ 192

[3] الكافى (كلينى) 2/ 491 ؛ وسائل الشيعة 7/ 92

[4] الحدائق الناضرة 8/464 ـ 465 5 . وسائل الشيعة 7/ 196 ـ 197

[6] كنز العرفان 1/ 133 ؛ الحدائق الناضرة 8/ 460 و 464 ؛ جواهر الكلام 10/258 ـ 260

[7] العروة الوثقى 2/619 [8]الحدائق الناضرة 8/ 464

[9] العروة الوثقى 2/ 619

[10] 619 ؛ مستمسك العروة 6/523 ـ 524 ؛ مستند العروة (الصلاة) 4/ 433

[11] العروة الوثقى 2/ 619 ؛ مستند العروة (الصلاة) 4/432

[12] العروة الوثقى 2/ 620

[13] الحدائق الناضرة 8/ 456 ؛ جواهر الكلام 10/ 253

[14] الحدائق الناضرة 9/ 144 ؛ جواهر الكلام 12/ 291

[15] الحدائق الناضرة 10/ 404 ـ 405 ؛ جواهر الكلام 12/ 40 ـ 41 ؛ العروة الوثقى 2/ 96

[16] هداية الامة 3/ 143

[17] وسائل الشيعة 7/ 92

[18] الحدائق الناضرة 8/ 268

[19] وسائل الشيعة 13/ 336 و 481

[20] الحدائق الناضرة 10/196 ـ 198 ؛ وسائل الشيعة 7/ 386

[21] وسائل الشيعة 7/ 201

[22] 5/ 246

[23] 7/ 152

[24] الحدائق الناضرة 9/ 92 ؛ جواهر الكلام 11/ 93

[25] وسائل الشيعة 7/ 198

[26] جواهر الكلام 7/ 36

[27] مصباح المتهجد/ 368

[28] العروة الوثقى 2/ 609 .

صله

صِلَه: احسان و نيكى.

واژه صله از وصل، مقابل فصل گرفته شده است. وصل به معناى جمع بين دو يا چند چيز آمده است. صله بر مطلق احسان و نيكى و نيز هديه(هديه) و جايزه ( جايزه) و مانند آن اطلاق مى‌شود[1] بيشترين كاربرد واژه صله