چنان كه در جوامع حديثى، بويژه وسائل الشيعة، بابهايى چند بدين منظور اختصاص يافته است(1)(--> اخلاق). از عنوان ياد شده در بابهايى نظير صلات، حج و امر به معروف و نهى از منكر سخن گفته‌اند.

شايسته است خطيب جمعه (امام جمعه) از رذايل اخلاقى پاك و مبرا باشد.(2)

مستحب است نماز استسق(--> نماز باران)پس از توبه و تصفيه نفس از رذايل اخلاقى به جا آورده شود.(3)

از مصاديق فسوق ـ كه بر مُحرم(--> احرام)حرام مى‌باشد ـ بر شمردن فضايل و مناقب براى خود و نسبت دادن رذايل به ديگران و برى دانستن خود از آنها است.(4)

شايسته است مؤمنان، بويژه عالمان دينى و كسانى كه رسالت ارشاد و هدايت مردم را بر عهده دارند، در تزكيه و تصفيه نفس خويش از رذايل و آراستن خود به فضايل بر ديگران پيشى گيرند.(5)

رزق

رزق: روزى/ حقوق دريافتى از بيت المال(--> ارتزاق).

از رزق به معناى نخست در باب تجارت و نكاح سخن گفته‌اند.

كار و تلاش جهت تحصيل روزى حلال در حدّ تأمين نيازهاى ضرورى خود و خانواده، واجب؛ به قصد توسعه زندگى و مشاركت در كارهاى نيك، مستحب؛ به انگيزه ثروت اندوزى، مكروه و به قصد ارتكاب معصيت، حرام است.(1)

بنابر تصريح برخى، در صورت تعارض ميان تحصيل روزى واجب و علم واجب، تحصيل روزى مقدم است(2)( -->كسب).

در برخى روايات، طلب روزى حلال، عبادت و جهاد در راه خدا دانسته شده و نيز آمده است: كسى كه در پى به دست آوردن روزى نمى‌رود و از خداوند مى‌خواهد كه روزى اش را برساند، خداوند دعايش را مستجاب نمى‌كند.(3)

در تحصيل روزى، گزينش راه تجارت بر ديگر راهها ترجيح دارد(4)( -->تجارت).

• (1)الحدائق الناضرة 18/ 15
• (1)وسائل الشيعة 16/ 5 ـ 107
• (2)15 ؛ جواهر الكلام 22/ 451
• (2)الروضة البهية 1/ 661
• (3)الحدائق الناضرة 18/ 4 ؛ وسائل الشيعة 17/ 21 و 25
• (3)691
• (4)وسائل الشيعة 17/ 9
• (4)مختلف الشيعة 4/ 85
• (5)كلمة التقوى 2/ 318 .