اعم از امام جماعت و غير او، در فرضى مستحب دانستهاند كه وى نماز را با لباس غير پوشاننده دوشها يا پوشاننده اما نازك بخواند. آنان در اين صورت، پوشيدن ردا را براى امام جماعت مستحب مؤكد دانستهاند.(5)
برخى ديگر گفتهاند: نماز گزاردن در دو لباس؛ يكى بالاى ديگرى، مستحب است؛ خواه لباس بالايى ردا باشد يا غير ردا و نيز در صورت عريان بودن دوشهاى نمازگزار، پوشاندن آنها مستحب است، خواه با ردا يا غير آن. استحباب ياد شده در هر دو مورد براى امام جماعت مؤكد است.(6)بنابر اين قول، ردا خصوصيتى ندارد؛ آنچه مستحب است پوشاندن دوشها است نه پوشيدن ردا.
پس از خواندن نماز باران(--> نماز باران)و قبل از خطبه بر امام و نيز بنابر قولى بر مأمومان تحويل عبا مستحب است. مراد از آن پشت و رو يا سر و ته كردن عبا است.(8)برخى، جمع هر دو عمل را مطلوب دانستهاند.(9)
ردء
رِدء: يار و مددكار.
عنوان ياد شده در باب حدود به كار رفته است.
بر ديدبانان و ياوران و مددكارانِ محارب(--> محاربه)در نگهدارى اموال، حمل و نقل و پخت و پز غذا، احكام محاربه جارى نمىشود.(1)