responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : فرهنگ فقه فارسي نویسنده : موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامي    جلد : 4  صفحه : 769

كسى كه وصيّت كرده چيزى از مالش را به ديگرى بدهد، يك ششم اموال او به وى داده مى‌شود.(1)

اگر كسى با لفظ مبهمى همچون شى‌ء اقرار كند، اقرارش صحيح است؛ ليكن او را به تفسير آن ملزم مى‌كنند.(2)

شياع

شياع: بسيار شنيدن يك خبر از افراد متعدد(--> استفاضه).

شياف --> اماله

شيب

شيب: سرازيرى.

از آن در بابهاى طهارت، صلات و حج سخن گفته‌اند.

طهارت:از آداب غسل ميّت، گذاشتن وى بر سطحى بلندتر از زمين، همچون تخت و مانند آن است. مستحب است قسمت پاى ميّت مقدارى شيب داشته باشد.(1)

صلات:در نماز بايد جاى ايستادن نمازگزار با محل سجده او برابر باشد و اختلاف سطح آن دو به بيش از چهار انگشت بسته جايز نيست. به تصريح بسيارى از فقها، در اين حكم، تفاوتى ميان اينكه اختلاف به گونه شيب باشد يا غير شيب، نيست. برخى بلند يا پست بودن به بيش از مقدار ياد شده را در صورتى كه به صورت شيب ملايم و غير محسوس باشد بدون اشكال دانسته‌اند.(2)

به قول مشهور، در نماز جماعت نيز نبايد جايگاه امام از جايگاه مأموم به مقدار قابل توجه، همچون يك ساختمان، بلندتر باشد؛ ليكن حكم ياد شده در بلندى دفعى است. بنابر اين، بلند بودن جايگاه امام به صورت تدريجى و در زمين شيب دار، هرچند به مقدار قابل توجه، اشكال ندارد.(3)

حج :از مستحبات سفر ، گفتن{سبحان اللّه‌}در سراشيبى و{اللّه‌ اكبر}و{لااله الا اللّه‌}در سربالايى است.(4)چنان كه تكرار تلبيه( -->تلبيه)براى محرم، بويژه هنگام بالا رفتن از سرابالايى و پايين آمدن از سرازيرى مستحب است.(5)


نام کتاب : فرهنگ فقه فارسي نویسنده : موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامي    جلد : 4  صفحه : 769
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست