رطوبتى كه از انسان خارج مىشود و منى بودن آن معلوم نيست، در صورتى كه خروج آن با فشار توأم با شهوت و سستى بدن باشد، حكم به منى بودن آن مىشود. در بيمار، دو نشانه خروج با شهوت و سستى بدن كفايت مىكند. به قول برخى، در زن، خروج با شهوت كفايت مىكند(3)(--> جنابت).
صوم:بوسيدن همسر(--> بوسيدن)و مانند آن چنانچه موجب تحريك شهوت گردد، براى روزه دار ـ بويژه جوان ـ مكروه است.(4)
اگر بر اثر نگاه شهوت آميزِ روزه دار به زن، منى از او خارج شود، در صورتى كه خروج منى با چنين نگاهى عادت او باشد و قصد وى نيز از نگاه بيرون آمدن منى باشد، روزهاش باطل و قضا و كفاره بر او واجب مىشود؛ اما اگر عادتش خروج منى نباشد و قصد آن را نيز نداشته باشد، آيا روزهاش باطل و قضا بر او واجب مىگردد يا نه؟ مسئله محل اختلاف است(5)(-->نگاه).
اعتكاف:به قول مشهور، بوسيدن و لمس كردن همسر از روى شهوت بر معتكف حرام است.(6)در اينكه در حال اعتكاف، نگاه شهوت آميز به همسر نيز حرام است يا نه، اختلاف مىباشد(7)( -->اعتكاف).
حج:بوسيدن و لمس كردن همسر از روى شهوت بر محرم( -->احرام)حرام و موجب ثبوت كفّاره است.(8)نگاه كردن شهوت آميز به همسر نيز همين حكم را دارد؛(9)ليكن از برخى قدما عدم ثبوت كفّاره بر اثر آن، نقل شده است.(10)
نكاح:هرگاه پدر از روى شهوت به بدن كنيز خود نگاه كند يا آن را لمس نمايد، به قول مشهور، آن كنيز بر پسر حرام مىگردد. همچنين است اگر پسر به بدن كنيز خود با شهوت نگاه كند يا آن را لمس نمايد.(11)
به تصريح بسيارى از فقها، نگاه شهوانى به صورت و كف دست كنيز خود موجب حرمت نمىشود. در اينكه لمس آن دو موجب حرمت مىشود يا نه، اختلاف است.(12)
بسيار روزه گرفتن و بلند گذاشتن موها جهت فرونشاندن شهوت براى كسى كه توانايى ازدواج ندارد، مستحب است.(13)