مخالفت با مشهور:هرچند مشهور فقها ظن حاصل از شهرت فتوايى را حجت نمىدانند، ليكن بسيارى از آنان در مقام عمل از مخالفت با مشهور خوددارى ورزيده و كوشيدهاند تا مستندى براى نظر مشهور بيابند؛ هرچند دليل مخالف مشهور اقوى باشد؛ بويژه در جايى كه قول مشهور موافق احتياط باشد.(15)
از شهرت به معناى دوم در بابهاى صلات، نكاح و لعان سخن گفتهاند.
شهرت يافتن و انگشت نما شدن در لباس، مركب و هرچيزى ديگر در روايات متعدد، مذموم شمرده شده است. از امام صادق عليه السّلام نقل شده است: شهرت در لباس مبغوض خداوند است و نيز مىفرمايد: براى خوارى فرد همين بس كه لباسى بپوشد كه موجب شهرت او گردد. همچنين در سخنى ديگر مىفرمايد: شهرت؛ خوب و بدش در آتش است.(16)
هرگاه پوشيدن لباس شهرت موجب هتك حرمت و خوارى فرد نزد مردم گردد، پوشيدن آن حرام است؛ ليكن اگر به اين حدّ نرسد و تنها موجب شهرت و انگشت نما شدن فرد گردد ـ نه هتك حرمت وى ـ آيا پوشيدن آن حرام است يا مكروه؟ اختلاف است.(17)برخى گفتهاند: منظور از لباس شهرتى كه بايد از آن اجتناب كرد، لباسى است كه به قصد رياكارى پوشيده شود و فرد بخواهد مثلا بدان وسيله به زهد و وارستگى مشهور شود. بنابر اين، پوشيدن آن بدون قصد ريا جايز است.(18)
بنابر قول به حرمت پوشيدن لباس شهرت يا در فرض حرمت آن، آيا نمازگزاردن با آن صحيح است يا نه؟ مسئله اختلافى است. بسيارى از فقها قائل به قول نخستاند.(19)برخى، نماز را با آن صحيح ندانستهاند.(20)برخى تفصيل داده و گفتهاند: اگر مواضعى از بدن كه پوشاندن آن در نماز واجب است، همچون عورت(--> عورت)با چنين لباسى پوشانده شود، نماز با آن باطل است؛ اما چنانچه آن مواضع با لباسى ديگر پوشانده شود، نماز با آن صحيح است.(21)
به قول برخى، ازدواج با زن زناكار پيش از آنكه توبه كند جايز نيست.