«هركس سوره حم عسق را بخواند، خداوند در روز قيامت او را بر مى‌انگيزد، در حالى كه صورتش همچون برف (سفيد) يا خورشيد (نورانى) است و چون در پيشگاه حق تعالى مى‌ايستد، خداوند خطاب به او مى‌فرمايد: بنده من بر تلاوت اين سوره مداومت كردى تا اينكه مى‌فرمايد: او را به بهشت ببريد».(1)

شورى

شورى: يكى از چهار مزه اصلى.

از آن به مناسبت در باب طهارت و نكاح ياد كرده‌اند.

طهارت:شورى آب، مانند آب دريا موجب خروج آب از وصف اطلاق نمى‌شود و در نتيجه عنوان آب مطلق(--> آب مطلق)بر آن صادق خواهد بود. بنابر اين، با آب شور نيز مى‌توان وضو گرفت، مگر آنكه شورى آن به قدرى زياد باشد كه عرفاً به آن آب مضاف(--> آب مضاف)گفته شود.(1)

نوشيدن آب شور مكروه است.(2)

نكاح:برداشتن كام نوزاد با آب فرات(-->آب فرات)و درصورت دسترس نداشتن به آن، با آب شيرين مستحب است و اگر جز آب شور در اختيار نداشته باشد آن را با كمى خرما يا عسل آميخته و كام نوزاد را با آن بر مى‌دارد.(3)

(--> نمك)

شوط

شَوْط: يك دور گرديدن گرد كعبه يا رفتن از صفا به مروه و بالعكس.

شوط در لغت به معناى يك بار حركت از مبدئى به مقصدى است.(1)كاربرد رايج آن در فقه در شمارش دورهاى طواف و سعى بين صفا و مروه است كه بر هر دور طواف گرد كعبه از ركن حجرالأسود تا همان ركن و نيز هر بار سعى بين صفا و مروه «شوط» اطلاق مى‌گردد.

(--> طواف)(--> سعى)

• (1)كشف الغطاء 3/ 478 ؛ المبسوط 1/ 108 ؛ وسائل الشيعة 6/ 254 .
• (1)مجمع الرسائل (عبادات)/ 104 ؛ صراط النجاة (شيخ انصارى) / 62 ؛ كلمة التقوى 1 / 1 ـ 2
• (1)لسان العرب و مجمع البحرين، واژه «شوط».
• (2)الكافى فى الفقه / 279 ؛ المهذب 2 / 431
• (3)جواهر الكلام 31/ 252 ـ 253 .