هر چند چنين نصّى در جوامع معتبر روايى وجود ندارد؛ ليكن برخى گفته‌اند: فتواى برخى قدما به عدم جواز در كتبى كه جهت گيرى آن بيان فتاواى منقول از ائمّه عليهم السّلام است، بيانگر وجود نصّ از معصومان عليهم السّلام بر حكم آن در جوامع روايى نخستين است.(7)

به قول مشهور، از محرمات احرام براى مرد، پوشاندن روى پا با كفش، جوراب و مانند آن است؛(8)ليكن برخى قدما تنها پوشاندن آن با خُفّ(--> خفّ)و شمشك را ذكر كرده‌اند.(9)

شمشير

شمشير: ابزارى تيز و برنده كه در قديم بيشتر در جنگ به كار مى‌رفته است.

از آن به مناسبت در بابهاى صلات، سبق و رمايه، صيد و ذباحه، ارث، حدود و قصاص سخن گفته‌اند.

صلات:بيرون كشيدن شمشير از نيام در مسجد و آويختن آن در جهت قبله(1)و نيز نمازگزاردن مقابل شمشير از نيام‌كشيده شده مكروه است، مگر هنگام بيم از دشمن.(2)

مستحب است امام جمعه هنگام ايراد خطبه‌ها بر شمشير، عصا، كمان و مانند آنها تكيه كند(3)(--> نماز جمعه).

سبق و رمايه:مسابقه با شمشير با شرط بندى جايز است(4)( -->سبق).

صيد و ذباحه:حيوانى كه با شمشير شكار شده با رعايت شرايط لازم، حلال است(5)( -->صيد).

ارث:بنابر قول مشهور، شمشير يكى از چهار چيزى است كه واجب است به عنوان حبوه از تركه ميّت به پسر بزرگ‌تر داده شود(6)( -->حبوه).

حدود و قصاص:شمشير از آلات اجراى بعضى حدود، مانند حدّ زنا با محارم(-->زنا)و حدّ لواط(-->لواط)و نيز از آلات قصاص(-->آلات قصاص)به شمار مى‌رود.(7)

(--> سلاح)(--> ابزار جنگ)

• (1)العروة الوثقى 2/ 409 ؛ مهذب الأحكام 5/ 532
• (2)المبسوط 1/ 86
• (3)جواهر الكلام 11/ 331
• (4)28/ 219
• (5)36/ 11 ؛ تحرير الوسيلة 2/ 138
• (6)مهذب الأحكام 30/ 122
• (7)396
• (7)جواهر الكلام 42/ 296 .
• (8)جواهر الكلام 18/ 349
• (9)المبسوط 1/ 320 ؛ الوسيلة/ 163 ؛ إصباح الشيعة/ 175 ؛ الجامع للشرائع/ 183 .