نكاح:آميزش هنگام غروب آفتاب تا زوال شفق مكروه است.(5)
شفقت
شفقت: دلسوزى و مهربانى.
عنوان ياد شده به مناسبت در بابهاى اجتهاد و تقليد، طهارت، امر به معروف و نكاح به كار رفته است.
تسلّى دادن صاحبان مصيبت و اظهار شفقت و همدردى با آنان، هرچند تا حدّى توأم با مبالغه باشد، مستحب است؛(1)چنان كه شفقت فرزند نسبت به پدر و مادر،(2)عالِم نسبت به متعلّم،(3)شوهر نسبت به همسر(4)و پدر و مادر نسبت به دختر، بيشتر از پسر(5)استحباب دارد.
مستحب است كسى عهده دار امور بيمار گردد كه نسبت به او شفقت و دلسوزى بيشترى دارد.(6)
(--> رأفت)
شفيع --> شفعه
شقاق
شِقاق: اختلاف و دشمنى ميان زن و شوهر.
واژه شقاق كه از قرآن گرفته شده،(1)بر وزن فِعال از شِق به معناى ناحيه (منطقه) مىباشد و از آنجا كه زن و شوهر در پى بروز اختلاف و ناسازگارى ميان آنان گويا هر كدام در ناحيهاى غير ناحيه ديگرى قرار مىگيرد، از اختلاف و دشمنى آن دو با يكديگر، به شقاق تعبير شده است. ممكن است شقاق از شِق به معناى تفرق و جدايى باشد.(2)برخى گفتهاند: شقاق در عرف شرع عبارت است از اختلاف و دشمنى هر يك از زوجين نسبت به ديگرى، به گونهاى كه نه بر زندگى مصالحه كنند و نه بر جدايى از يكديگر.(3)از احكام عنوان ياد شده در باب نكاح سخن گفتهاند.