responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : فرهنگ فقه فارسي نویسنده : موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامي    جلد : 4  صفحه : 694

شفق

شَفَق [= حُمره مغربيه]: سرخى پديد آمده در افق غربى پس از غروب آفتاب.

از آن در بابهاى صلات، صوم و نكاح سخن گفته‌اند.

صلات:به قول مشهور، پايان وقت فضيلت نماز مغرب، زوال شفق است.(1)

وقت نماز عشا، زمان اتمام نماز مغرب در اول وقت آن است؛ ليكن وقت فضيلت آن از زمان زوال شفق تا سپرى شدن يك سوم از شب خواهد بود. بنابر اين، تأخير نماز عشا از اول وقت ـ برخلاف ديگر نمازها ـ مستحب است.(2)

به قول مشهور، بلكه اجماعِ ادعا شده، پايان وقت نافله مغرب، محو شفق است.(3)

صوم:برخى، ناپديد شدن هلال ماه قبل از شفق را نشانه شب اوّل بودن هلال و پس از شفق را نشانه دو شبه بودن آن دانسته‌اند؛ ليكن به نظر مشهور، نشانه ياد شده اعتبارى ندارد.(4)


نام کتاب : فرهنگ فقه فارسي نویسنده : موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامي    جلد : 4  صفحه : 694
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست