شعراء؛ سوره

شعراء؛ سوره: بيست و ششمين سوره قرآن كريم.

از آن به مناسبت در باب صلات سخن گفته‌اند.

سوره شعراء از طواسين(--> طواسين)است كه خواندن آنها در شب جمعه مستحب مى‌باشد.(1)

شغار؛ نكاح

شِغار؛ نكاح:ازدواج دو زن با دو مرد بر اين اساس كه مهر هركدام ازدواج ديگرى باشد.

نكاح شغار كه در دوران جاهلى مرسوم بوده و پيامبر صلّى اللّه‌ عليه و آله از آن نهى كرده، عبارت است از اينكه هريك از دو ولىّ شرعى يا عرفى، زنى را كه بر او ولايت دارد به ازدواج ديگرى درآورد و مهريه هر يك را ازدواج ديگرى قرار دهد، مانند اينكه يكى از دو ولىّ به ديگرى بگويد: دختر يا خواهرم را به همسرى تو در آوردم به شرط آنكه تو نيز دختر يا خواهرت را به همسرى من درآورى و مهر هر كدام ازدواج ديگرى باشد و طرف مقابل آن را بپذيرد.(1)

شغار يا از «شَغْر» به معناى رفع و بلند كردن است كه ممكن است به تناسب رفع و برداشتن مهر باشد و يا از قبيل «شَغَرَ البَلَد» به معناى خالى شدن شهر از قاضى و حاكم، كه به جهت خالى بودن عقد از مهر بدين اسم ناميده شده است. از اين عنوان به مناسبت در باب نكاح نام برده‌اند.(2)

ازدواج شغار، حرام و باطل است؛ خواه به صورت دائم باشد يا موقّت. در حكم به بطلان تفاوت نمى‌كند كه مهر هر يك از دو ازدواج، ازدواج ديگرى باشد يا اينكه مهر يكى ازدواج ديگرى و مهر ديگرى مالى معين باشد. البته با اين تفاوت كه در صورت نخست هر دو ازدواج باطل و در فرض دوم تنها ازدواج اول باطل است.(3)

تزويج كردن هر يك از دو ولىّ، زنى را كه بر او ولايت دارد به ديگرى با تعيين مهر جايز است. همچنين اگر يكى از دو طرف عقد ـ از باب مثال ـ دختر خود را با مهرى معين به ديگرى تزويج نمايد

• (1)مسالك الأفهام 7/ 420
• (1)تذكرة الفقهاء 4/ 117 ؛ وسائل الشيعة 7/ 411 .
• (2)جامع المقاصد 12/ 488
• (3)الروضة البهية 5/ 244 ؛ رياض المسائل 10/ 269