ساير احكام:گرفتن روزه سى ام شعبان در صورت ترديد بين اول ماه رمضان و سى ام شعبان، به نيّت ماه رمضان بنابر قول مشهور صحيح نيست، ليكن به نيّت روزه استحبابى ماه شعبان صحيح است و چنانچه بعد معلوم شود كه آن روز، اول ماه رمضان بوده، از روزه واجب كفايت مىكند.(12)
از راههاى ثبوت اول ماه رمضان سپرى شدن سى روز از ماه شعبان است.(13)
شعب الدبّ
شِعْب الدُبّ: از شعبهاى مكّه.
شعب الدّب يا شعب ابى دُب، منتسب به ابى دُبّ از مردان قبيله بنى سُواة بن عامر، از شعبهاى مكه است كه در منطقه حجون و در مسير مسجد الحرام به منى قرار دارد.(1)از آن به مناسبت در باب حج نام بردهاند.
بنابر قول به جواز فاصله انداختن بين تلبيه(--> تلبيه)و نيّت احرام، برخى گفتهاند: افضل براى سوار، كه از مكّه براى حج محرم شده، تأخير تلبيه تا رقطاء( -->رقطاء)يا شعب الدُبّ است.(2)
شعبده
شعبده: تردستى/ چشم بندى.
شعبده عبارت است از عمل سرگرم كنندهاى كه زيركانه و با حركات بسيار تند دست انجام مىگيرد و موجب فريب و شگفتى بيننده مىشود. در حقيقت شعبده باز، كارهاى عادى و متعارف را با تردستى و سرعت زياد، غير متعارف و شگفت انگيز جلوه مىدهد و از اين طريق ذهن بيننده را به خود مشغول كرده، او را در برابر امرى شگفت قرار مىدهد. بنابر اين، شعبده پديدار شدن چيزى با اسباب عادى و متعارف است؛
(1)أخبار مكّة 2/ 209 ، 225 و 272 ؛ مجمع البحرين، واژه «شعب»