3. فرد معتبر در بازار، اموال فرد سرمايه دارِ گمنام را با سود بفروشد به اين شرط كه او نيز در بخشى از سود شريك باشد.(2)

عنوان ياد شده در باب شركت آمده است.

شركت عقدى تنها در مال صحيح است؛ از اين رو، شركت وجوه به همه تعريفهاى ياد شده، باطل خواهد بود. راه تصحيح آن وكالت است؛ بدين گونه كه هر يك از شركا ديگرى را وكيل كند كه براى خود و موكلش به نسبت معين كالايى را بخرد. در اين صورت هر دو، هم در مال و هم در سود و زيان به نسبت تعيين شده شريك خواهند بود.(3)

(--> شركت)

شرم --> حي

شرمگاه --> آلت تناسلى

شروع --> آغاز

شريعت

شريعت: آنچه خداوند متعال براى بندگان خود وضع و تشريع كرده است.

شريعت در لغت، راه منتهى به آب را گويند و در اصطلاح، مجموعه احكام و دستورهاى مقرر از سوى خدا براى بندگان است.(1)وجه شباهت ميان معناى لغوى و اصطلاحى آن است كه شريعت راهى است به سوى سعادت و حيات طيبه و جاودان.(2)

شريعت از نظر مفهومى اخص از دين است؛ زيرا شريعت عبارت است از راه و روشى خاص براى امتى يا پيامبرى؛ در حالى كه دين عبارت است از روش عام الهى نسبت به همه امتها؛ از اين رو، شريعت قابل نسخ است؛ ليكن دين به اين معنا نسخ پذير نيست(3)( -->دين).

شارع:شارع به معناى وضع و تشريع كننده شريعت، خداى متعال و به معناى تبيين و تفسير كننده آن، پيامبر اعظم صلّى اللّه‌ عليه و آله است(--> شارع).

منبع شريعت:كتاب خدا (قرآن) و سنّت(--> سنّت)دو منبع اصلى شريعت اند

• (1)مجمع البحرين و لسان العرب ، واژه «شرع»
• (2)مرآة العقول 7 / 172
• (2)جواهر الكلام 26/ 298
• (3)الميزان 5/ 350
• (3)ايضاح الفوائد 2/ 299 ؛ المناهل/ 188 ؛ العروة الوثقى 5/ 277 ؛ تحرير الوسيلة 1/ 624 .