شيطان اثر احتلام (منى) است و «رجز» و «رجس» و «نجس» نيز از نظر معنا يكى است. در نتيجه آيه دلالت بر نجاست منى دارد.(4)ليكن برخى بر اين استدلال خدشه كرده و گفته‌اند: مراد از رجز در آيه ياد شده وسوسه شيطان است.(5)بعضى گفته‌اند: اگر مراد از رجز در آيه منى هم باشد، دلالتى بر نجاست آن ندارد؛ زيرا رجز اعم از نجاست است.(6)البته بر حسب روايات و نيز اجماع قطعى، شكى در نجاست منى نيست.(7)

رجس

رِجس: پليد.

به هرچيز پليد و تنفرآور رجس اطلاق مى‌گردد؛ خواه پليدى آن ظاهرى باشد، همچون سگ و خوك، كردار زشت و گناه جوارحى و يا باطنى كه از آن به پليدى معنوى تعبير مى‌شود، مانند شرك، كفر و پيامدهاى كردار ناشايست، همچون غضب، لعنت و عذاب.(1)در قرآن كريم، رجس در هر دو نوع پليدى به كار رفته است.(2)

فقها در باب طهارت در استدلال بر نجاست خمر (شراب مست كننده) به واژه رجس در آيه شريفه{يا أيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُوا إنَّمَا الخَمْرُ وَ المَيْسِرُ وَ الأنْصَابُ وَ الأزْلـمُ رِجْسٌ مِنْ عَمَلِ الشَيْطـنِ فاجْتَنِبُوُه}؛(3)اى مؤمنان، شراب و قمار و انصاب و ازلام، پليد و عمل شيطانى است، از آن پرهيز كنيد»، استدلال كرده و گفته‌اند رجس مرادف نجس است. در نتيجه آيه با صراحت بر نجاست خمر دلالت دارد.(4)

در مقابل، گروهى استدلال ياد شده را نپذيرفته و گفته‌اند: در لغت مفهوم رجس اعم از مفهوم نجس است و وجود اصطلاح عرف خاص (فقها) يا عام (مردم) نيز نسبت به آن ثابت نيست؛ بلكه ذكر انصاب (بتها) و ازلام (نوعى قمار و كهانت) در كنار خمر قرينه‌اى

• (1)الميزان 16/ 312
• (2)؛
• (3)
• (4)تهذيب الأحكام 1/ 278 ؛ المعتبر 1/ 422 ـ 423 ؛ كشف الإلتباس/ 402
• (4)المسائل الناصريات/ 92 ؛ الخلاف 1/ 490 ؛ غنية النزوع/ 42 ؛ التنقيح الرائع 1/ 143 ـ 144
• (5)كتاب الطهارة (امام خمينى) 3/ 51 ـ 52
• (6)غنائم الأيام 1/ 390
• (7)كتاب الطهارة (امام خمينى) 3/ 52 .