شبهه تحريمى، مقابل شبهه وجوبى(--> شبهه وجوبى)در جايى است كه حكم كلّى شرعى يا حكم جزئى در موضوعى مردد ميان حرمت و غير وجوب (مباح، مستحب و مكروه) باشد.
شبهه تحريمى در حكم كلّى شرعى «شبهه تحريمى حكمى» و در حكم جزئى «شبهه تحريمى موضوعى» ناميده مىشود. اول مانند شك در حرمت استعمال دخانيات و دوم، همچون شك در شراب يا سركه بودن مايعى( -->شبهه).
شبهه حكمى
شُبهه حكمى:مردد بودن حكم كلّى شرعى.
شبهه حكمى در جايى است كه حكم كلّى شرعى ميان يكى از احكام پنج گانه مردد باشد. ترديد ميان وجوب و غير حرمت را «شبهه وجوبى» و ميان حرمت و غير وجوب را «شبهه تحريمى» گويند. چنان كه اگر حكمى مردد ميان وجوب و حرمت باشد، دوران بين محذورين ناميده مىشود. مقابل شبهه حكمى، شبهه موضوعى(--> شبهه موضوعى)قرار دارد(-->شبهه).
شُبهه عبائيه --> استصحاب فرد مردد
شبهه عقد
شُبهه عقد [= شبهه نكاح]: ازدواج فاسدبه گمان صحيح بودن.
شبهه عقد يا نكاح، در جايى است كه ازدواجى باطل به جهت جهل به موضوع يا حكم به گمان صحّت آن انجام شود. اوّلى مانند آنكه فردى با يكى از محارم خود، همچون عمه و خاله به گمان اجنبى بودن آنان، و يا با زنى كه در عدّه است به گمان عدم عدّه ازدواج كند؛ و دومى مانند ازدواج شغار( -->شغار؛ نكاح)يا ازدواج بدون اذن ولىّ، بنابر قول به لزوم اذن و بطلان ازدواج بدون آن، به گمان صحّت آن.
آميزش در چنين ازدواجى از مصاديق آميزش به شبهه به شمار مىرود و احكام آن را دارد(1)( -->آميزش به شبهه).