از اين رو، عنوان شارع بر آن حضرت نيز اطلاق مى‌گردد. در روايتى از امام صادق عليه السّلام چنين آمده است: «خداوند رسول خود را به نيكوترين ادب، ادب آموخت (و به اخلاق نيكو آراست) و آنگاه كه آن را كامل گردانيد، فرمود{إنَّكَ لَعَلى خُلُقٍ عَظِيم}؛(2)تو به نيكو خلقى عظيم آراسته‌اى». سپس امر دين و امت را به وى سپرد تا بندگانش را تربيت و تدبير كند. پس از آن فرمود:{مَا آتاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَ مَا نَهاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا}؛ آنچه پيامبر براى شما آورد، آن را بپذيريد و آنچه شما را از آن بازدارد، از آن دست برداريد». رسول خدا صلّى اللّه‌ عليه و آله مؤيد و مسدّد به روح القدس بود و لغزش و خطا در او راه نداشت. سپس خداوند متعال نماز را دو ركعت، دو ركعت و در مجموع ده ركعت واجب كرد. پس از آن، رسول خدا صلّى اللّه‌ عليه و آله به دو ركعت نماز ظهر، عصر و عشا، دو ركعت افزود كه ترك آنها جايز نيست مگر در سفر، و يك ركعت به نماز مغرب افزود كه ترك آن در حضر و سفر جايز نيست، سپس خداى متعال همه آنها را به آن حضرت اجازه داد. در پى آن، نمازهاى واجب هفده ركعت شد.

در ادامه روايت، امام صادق عليه السّلام موارد ديگرى از آنچه رسول خدا صلّى اللّه‌ عليه و آله را تشريع كرده و خداوند به او اجازه داده است، مى‌شمارد كه عبارتند از: 34 ركعت نمازهاى مستحب شبانه روزى، استحباب روزه ماه شعبان، سه روز در هر ماه و حرام كردن هر شراب مست كننده.(4)

بر حسب روايات متعدد، مقام ولايت تشريعى براى امامان عليهم السّلام نيز ثابت است.(5)

شافعى

شافعى: پايه گذار مذهب شافعى/ از مذاهب فقهى معروف اهل سنّت.

مذهب شافعى از مذاهب چهارگانه فقهى اهل سنّت است كه به پايه گذار آن؛ محمد بن ادريس شافعى (150ـ204 هـ . ق) منتسب مى‌باشد.

• (2)
• (3)
• (4)الكافى (كلينى) 1/ 266
• (5)265 ـ 268 .