responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : فرهنگ فقه فارسي نویسنده : موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامي    جلد : 4  صفحه : 572

سيب

سيب: ميوه‌اى معروف.

از آن به مناسبت در باب نكاح و اطعمه و اشربه نام برده‌اند.

مستحب است نو عروس در هفته نخست از خوردن سيب ترش خوددارى كند.(1)

سيب از ميوه‌هايى است كه در روايات به برگزيدن و خوردن آن سفارش و براى آن خواصى بر شمرده شده است. در روايتى از امام باقر عليه السّلام آمده است: «چون خواستى سيب بخورى، نخست آن را ببوى و سپس بخور».(2)در روايتى ديگر از رسول خدا صلّى اللّه‌ عليه و آله، خوردن سيب ترش از اسباب فراموشى بيان شده است.(3)

سيّد

سَيّد: جنس مرد از نسل هاشم؛ جدّ اعلاى رسول خدا صلّى اللّه‌ عليه وآله(--> بنى هاشم)/ مرد آزادِ مالك برده( -->بردگى).

سيّده

سَيّده: جنس زن از فرزندان هاشم؛ جدّ اعلاى رسول خدا صلّى اللّه‌ عليه و آله(--> بنى هاشم)/ زن آزادِ مالك برده(--> بردگى).

سير

سير: گياهى معروف.

از آن به مناسبت در باب صلات و نكاح نام برده‌اند.

صلات:كسى كه سير يا پياز و مانند آن خورده كه بوى دهانش موجب آزار ديگران مى‌شود، مكروه است به مسجد برود. كراهت در خصوص سير شديدتر است.(1)

كسى كه در پى سير خوردن، نماز گزارده، مستحب است آن را اعاده كند.(2)

نكاح:بر زن واجب است از آنچه موجب تنفر شوهر مى‌شود، از قبيل خوردن سير، خوددارى كند؛ چنان كه مرد مى‌تواند همسر خود را از خوردن آن بازدارد.(3)


نام کتاب : فرهنگ فقه فارسي نویسنده : موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامي    جلد : 4  صفحه : 572
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست