به تصريح برخى، گذاشتن شى‌ء سنگين بر شكم ميّت مكروه است.(2)

كسى كه در كشتى مرده، در صورتى كه انتقال او به خشكى ممكن نباشد يا دشوار باشد، پس از تجهيز وى (غسل دادن، كفن كردن و نماز گزاردن بر او) و بستن شى‌ء سنگينى به پايش كه او را زير آب ببرد، او را به دريا مى‌افكنند.(3)

صلات:در حال سجده بايد بر اعضاى هفت گانه تكيه كرد؛ بدين معنا كه نمازگزار سنگينى بدن را روى آنها بيندازد و به صرف تماس دادن آنها با زمين بسنده نكند.(4)

آيا در حال قيام واجب است سنگينى بدن روى هر دو پا باشد يا انداختن سنگينى آن روى يك پا نيز جايز است؟ مسئله اختلافى است. قول نخست اشهر است.(5)

مستحب است نمازگزار در حال قيام سنگينى بدن را به يك اندازه روى هر دو پا بيندازد.(6)

سنّى -->مخالف

سواره

سواره: مقابل پياده.

از آن در بابهاى طهارت، صلات، خمس، حج، جهاد، صلح، عاريه، نذر و ديات سخن گفته‌اند.

طهارت:سواره‌اى كه براى او پايين آمدن از مركب دشوار است، به قول برخى، مستحب است قبل از سوار شدن ادرار كند.(1)

تشييع جنازه درحال سواره مكروه است.(2)

صلات:مستحب است سواره بر پياده، اسب سوار بر قاطر سوار و آن دو بر الاغ سوار سلام كنند.(3)

اذان گفتن در حال سواره مكروه است.(4)

چنانچه سواره، آيه سجده واجب را تلاوت كند و يا بدان گوش فرا دهد، جايز است برمركب سجده نمايد و

• (1)العروة الوثقى 1/ 329
• (2)جواهر الكلام 4/ 265
• (2)العروة الوثقى 2 / 21
• (3)11 / 118 ؛ العروة الوثقى 3 / 26
• (3)جواهر الكلام 4 / 292
• (4)جامع عباسى/ 40
• (4)10/ 146 ـ 148 ؛ مستند الشيعة 5/ 278
• (5)جواهر الكلام 9/ 251 ؛ الحدائق الناضرة 8/ 63
• (6)توضيح المسائل مراجع 1/ 543 م 977.