سنج --> صنج

سنجاب

سنجاب: از پستانداران جونده، داراى دمى پشمالو و پاهاى عقبى بلند و قوى.

از آن به مناسبت در باب صلات و اطعمه و اشربه نام برده‌اند.

سنجاب از حيوانات حرام گوشت(1)و بنابر قول مشهور قابل تذكيه(--> تذكيه)به شمار مى‌رود؛ از اين رو، پس از تذكيه، استفاده از پوست و كرك آن در غير نماز جايز است؛ ليكن صحّت نماز در لباس فراهم آمده از پوست و كرك آن، اختلافى است. قول به صحّت به مشهور متأخران نسبت داده شده است.(2)

سند --> اسناد رسمى

سند حديث

سند حديث: سلسله راويان حديث تامعصوم عليه السّلام.

عنوان ياد شده از اصطلاحات علم درايه(--> درايه؛ علم)است و در آن علم از آن سخن گفته‌اند.

احاديث رسيده از معصومان عليهم السّلام از لحاظ سند به متواتر(--> تواتر)و خبر واحد(--> خبر واحد)، و خبر واحد به چهار قسم اصلى: صحيح(--> حديث صحيح)، موثق(--> حديث موثق)، حسن(--> حديث حسن)و ضعيف(--> حديث ضعيف)تقسيم مى‌شود. براى احاديث از لحاظ سند، تقسيمات فرعى‌اى نيز ذكر كرده‌اند.

سند مالكيت -->اسناد رسمى

سنگ

سنگ: جسم طبيعى سخت ومعدنى، فراهم آمده از اجتماع كانيهاى سازنده پوسته زمين/ وزنه به كار رفته در ترازو براى اندازه‌گيرى وزن (سنگ ترازو).

از سنگ به معناى نخست در بابهاى طهارت، صلات، اطعمه و اشربه، احياء موات و حدود سخن گفته‌اند.

• (1)جواهر الكلام 36/ 296 ـ 297
• (2)رياض المسائل 3/ 167 ـ 168 ؛ مستند الشيعة 4/ 326 ؛ موسوعة الخوئى 12/ 191 ـ 192 .