براى نخستين بار آن را سقاية الحاج ناميد؛ از اين رو، سقاية الحاج از جمله سنتهاى آن گرامى شمرده شده كه پس از اسلام نيز ادامه يافت و مورد تأييد رسول خدا صلّى اللّه‌ عليه و آله قرار گرفت.(2)در زمان نزول آيه شريفه{أجَعَلْتُم سِقايَةَ الحاجِّ وَ عِمارَةَ المَسْجِدِالحرامِ...}عباس عموى پيامبر صلّى اللّه‌ عليه و آله عهده‌دار اين منصب بود، به همين جهت در كلمات برخى از اين عنوان به «سقاية العباس» نيز ياد شده است.(3)از عنوان ياد شده در باب حج سخن گفته‌اند.

از مناسك واجب حج، بيتوته در منى در ايّام تشريق؛ يعنى شبهاى يازدهم، دوازدهم و براى برخى، سيزدهم ذيحجه است كه ترك آن موجب ثبوت كفاره بر حاجى است؛ ليكن گروهى از جمله كسانى كه عهده دار سقاية الحاج در مكه‌اند از اين حكم استثنا و براى آنان بيتوته در مكّه جايز دانسته شده است.(4)برخى، استثناى كسانى كه عهده دار منصب ياد شده هستند را نپذيرفته‌اند.(5)

زمان رمى جمره بنابر قول مشهور از طلوع آفتاب تا غروب آن است، مگر براى معذوران كه مى‌توانند در شب رمى كنند. برخى، افراد عهده‌دار سقاية الحاج را نيز از معذوران شمرده‌اند.(6)

سقط جنين

سقط جنين: افتادن جنين از رحم قبل از كامل شدن.

عنوان ياد شده در بابهاى نكاح و ديات و نيز مسائل مستحدثه به كار رفته است.

حكم تكليفى:سقط كردن جنين به هر وسيله؛ اعم از خوردن يا تزريق دارو، حرام است؛ خواه از طريق مشروع متكوّن شده باشد يا از زنا.(1)در اين حكم تفاوتى ميان مراحل مختلف جنين نيست. بنابر اين، ساقط كردن نطفه استقرار يافته در جدار رحم نيز كه مبدأ رشد جنين است، حرام مى‌باشد.(2)

• (1)منهاج الصالحين (سيستانى) 3/ 115 ـ 116 ؛ مهذب الأحكام 25/ 253
• (2)صراط النجاة 1/ 332 ؛ مهذب الأحكام 25/ 251 ؛ أجوبة الإستفتاءات 2/ 66
• (2)بحار الأنوار 21/ 132
• (3)تذكرة الفقهاء 8/ 359 ؛ مسالك الأفهام 2/ 364 ؛ بحار الأنوار 36/ 37 و 38/ 236
• (4)الخلاف 2/ 354 ؛ تذكرة الفقهاء 8/ 358 ـ 359 ؛ الحدائق الناضرة 17/ 292 و 303 ـ 304
• (5)المعتمد فى شرح المناسك 5/ 396
• (6)الجامع للشرائع/ 218 .