سرقفلى

سرقفلى: وجه دريافتى هر يك از مستأجر و مالك از ديگرى يا از شخصى سوم؛ حق پيشه و كسب.

سرقفلى عبارت است از وجهى كه مالك محل كسب تازه ساز در نخستين عقد اجاره، علاوه بر اجاره بها در ازاى اعطاى حق بهره ورى پس از پايان مدت اجاره، از مستأجر مى‌گيرد يا وجهى كه مستأجر محل كسب از مستأجر دوم، يا مالك بابت نقل يا اسقاط حق و يا سابقه كار خود در آن محل ـ كه از آن به حق پيشه يا كسب و يا تجارت تعبير مى‌كنند ـ دريافت مى‌كند.

سرقفلى از عناوين جديد است كه به فقه راه يافته و در ميان بازاريان و پيشه وران رواج پيدا كرده است و به محل كسب تعلّق مى‌گيرد. اين عنوان در پى تصويب قانونى در ارتباط با موجر و مستأجر، پديد آمد. مفاد اين قانون چنين است: مالكى كه محل كسب را اجاره داده، با پايان يافتن مدت اجاره نمى‌تواند آن را از مستأجر بگيرد يا اجاره بها را افزايش دهد و مستأجر تا هر زمان كه بخواهد مى‌تواند با همان اجاره بهاى نخستين، آن محل را در اختيار داشته باشد، هرچند اجاره بهاى فعلى آن افزايش پيدا كرده باشد يا آن را با همان مبلغ اجاره بها به ديگرى واگذار كند و در ازاى آن از فرد سوم وجهى كه سرقفلى ناميده‌اند، دريافت نمايد. از احكام سرقفلى در مسائل مستحدثه و نيز باب خمس سخن گفته‌اند.

حكم:اجاره دادن ملكى موجب پيدايى حقى براى مستأجر، علاوه بر مفاد قرارداد اجاره نيست؛ چنان كه