شتاب در به جا آوردن اعمال نيك:قرآن كريم در مقام ستايش مؤمنان، شتاب در كارهاى خير را از ويژگيهاى آنان مىشمارد؛(1)چنان كه در آيهاى ديگر به آنان دستور مىدهد: «به سوى مغفرت و آمرزش پروردگارتان و بهشتى كه پهناى آن همه آسمانها و زمين را فرا گرفته است، بشتابيد».(2)
مراد از سرعت گرفتن در مغفرت الهى، شتاب در به جا آوردن كارهاى خير و طاعت است كه سبب آمرزش مىباشد؛ از اين رو، در جاهاى متعدد در فقه بر استحباب انجام دادن عملى از اعمال خير، به اين گونه آيات استدلال شده است.(3)
ديگر احكام:شتابان حركت دادن جنازه جهت دفن، هنگام تشييع مكروه است(--> تشييع جنازه).
سريع گزاردن نماز جماعت جز در صورت تمايل داشتن مأمومان به طول دادن آن، مستحب است.(4)
تند حركت كردن هنگام سعى بين صفا و مروه(--> سعى)مستحب است(5)(--> هروله).
بر حاجى مستحب است در مشعر هنگام رسيدن به وادى محسّر( -->وادى محسّر)از آن جا با سرعت بگذرد.(6)
كسى كه با چارپا سفر مىكند، سزاوار است هنگامى كه به سرزمين علف زار و سرسبز مىرسد، بر حيوان آسان گيرد و در حركت شتاب نكند، ليكن از سرزمين خشك با سرعت بگذرد.(7)
چنانچه سخن گفتن فردى بر اثر جنايت، سرعت پيدا كند، به گونهاى كه عيب به شمار رود، برجانى ارش(-->ارش)ثابت مىگردد.(8)
(--> عجله)
سرقت
سرقت: دزدى.
سرقت عبارت است از دزديدن مال ديگرى به صورت پنهان؛(1)بر خلاف اختلاس كه دزديدن مال ديگرى به سرعت و آشكار است(2)( -->اختلاس)؛