سامريان گروهى از يهودند كه با ديگر يهوديان در بعضى باورهاى دينى اختلاف دارند. آنان ـ بنابر آنچه گفته شده ـ تنها به نبوت حضرت موسى، هارون و يوشع عليهم السّلام اعتقاد دارند و پس از ايشان، نبوّت هيچ پيامبرى را قبول ندارند، جز يك پيامبر كه معتقدند تورات آمدنِ او را بشارت داده است و او به حكم تورات حكم مىكند.
قبله فرقه ياد شده كوه طور است كه خداوند بر آن با حضرت موسى عليه السّلام سخن گفته است. آنان معتقدند خداوند حضرت داوود را به بناى بيت المقدس بر اين كوه امر كرده بود؛ ليكن وى مخالفت كرد.(1)عنوان ياد شده به مناسبت در باب جهاد و نكاح به كار رفته است.
به قول برخى، سامريان در صورتى كه با ديگر يهوديان در فروع دين اختلاف داشته باشند، مشمول احكام اهل كتاباند( -->اهل كتاب)؛ اما اگر اختلافشان با آنان در اصول دين باشد، محكوم به حكم ساير كفاراند(2)(--> كفر). برخى ديگر گفتهاند: اگر آنان خود را منتسب به حضرت موسى عليه السّلام بدانند و تورات را قبول داشته باشند، محكوم به احكام اهل كتاباند، هرچند اختلافشان با ديگر فرقههاى يهود در اصول دين باشد.(3)
سامعه -->شنوايى
سايبان --> سايه
سايه
سايه: تاريكى نسبى ايجاد شده بر اثر جلوگيرى از تابش مستقيم نور در يك سطح يا در فضا.
از آن در بابهاى صلات، اعتكاف، حج و به مناسبت در بابهاى تجارت، صلح، عاريه، اجاره و احياء موات سخن گفتهاند.
(1)كشف اللثام 7/ 216 ؛ كتاب الملل والنحل 1/ 199 ـ 200