درروايتى از امام صادق عليه السّلام آمده است: «زكات زيور آلات، عاريه دادن آن به ديگران است»؛ از اين رو اين عمل مستحب است.(5)
خمس:زيور آلات در حدّ متعارف جزء مئونه(--> مئونه)به شمار مىرود؛ از اين رو، خمس به آن تعلّق نمىگيرد.(6)
حج:بنابر قول برخى، زيور آلات در حدّ متعارف از مستثنيات استطاعت(--> استطاعت)است؛ بدين جهت، فروختن آن براى رفتن به حج واجب نيست.(7)برخى در اين حكم اشكال كردهاند.(8)
بنابر قول مشهور، از محرمات احرام(--> احرام)براى زن، پوشيدن زيور آلات به قصد زينت است؛ ليكن داشتن زيور آلات متداول كه قبلا از آن استفاده مىكرده، بدون قصد زينت، اشكالى ندارد؛ هرچند بنابر تصريح برخى، اظهار آن براى مردان، حتى شوهرش حرام است.(9)
طلاق:استفاده از زيور آلات براى زن در عدّه وفات(--> عدّه)حرام است(10)( -->حداد).
وصيّت و ارث:زيور آلاتِ شمشير جزء شمشير است؛ از اين رو، كسى كه شمشيرى را براى كسى وصيّت كرده، زيور آلات آن نيز جزء وصيّت است و بايد به موصى له داده شود.(11)همچنين است حكم شمشيرى كه در ارث به عنوان حبوه(--> حبوه)از آنِ پسر بزرگتر است.(12)
يمين:در عرف، بر انگشتر و مرواريد زيور صدق مىكند. بنابر اين، اگر كسى سوگند ياد كند كه زيور استفاده نكند، با استفاده از انگشتر و مرواريد، قسم او شكسته و كفّاره بر وى واجب مىشود.(13)