از آن به مناسبت در بابهاى جهاد، تجارت، اجاره و اقرار سخن گفته‌اند.

زين اسب دشمن كه هنگامه جنگ سوار بر آن است جزو سلَب(--> سلب)به شمار مى‌رود و از آنِ رزمنده قاتل است.(1)

به گفته برخى، در داد و ستد چارپا، زين آن داخل در معامله نيست، مگر آنكه شرط شود.(2)

چارپايى كه جهت سوار شدن اجاره داده مى‌شود، همه آنچه كه در حدّ متعارف در سوار شدن بدان نياز است، مانند، زين، پالان و افسار، داخل در اجاره مى‌باشد و فراهم كردن آن بر اجاره دهنده لازم است.(3)

اقرار به اينكه اين چارپا مال فلانى است، شامل زين بسته شده بر روى آن نمى‌شود؛ هرچند از برخى، شمول آن نقل شده است.(4)

زينت --> آراستن

زيور

زيور: آلت زينت، آنچه با آن، كسى يا چيزى را بيارايند.

از احكام آن در بابهاى طهارت، صلات، زكات، خمس، حج، طلاق، وصيّت، يمين و ارث سخن گفته‌اند.

طهارت:استفاده از ظرف طلا و نقره حتى ـ بنابر قول مشهور ـ در غير خوردن و آشاميدن حرام است. بنا بر اين، استفاده از زيور آلات ميان تهى در خوردن و آشاميدن و مانند آن، در صورت عدم صدق عنوان ظرف بر آن، اشكال ندارد.(1)

صلات:مستحب است زن براى نماز خود را به زيور آلات بيارايد.(2)در اينكه صرف اظهار زيور آلاتى كه زن خود را بدان آراسته، بدون آشكار كردن مواضع آن از بدن، براى اجنبى حرام است يا نه، اختلاف مى‌باشد.(3)

زكات:زكات تنها به طلا و نقره مسكوك تعلّق مى‌گيرد. بنابر اين، در زيور آلات از طلا و نقره، زكات واجب نيست.(4)

• (1)جواهر الكلام 6/ 328 ـ 337
• (1)جواهر الكلام 21/ 190
• (2)العروة الوثقى 2/ 614
• (2)الدروس الشرعية 3/ 210
• (3)جواهر الكلام 29/ 86 ـ 87 ؛ العروة الوثقى 2/ 318 ؛ مستمسك العروة 5/ 249 ؛ موسوعة الخوئى 12/ 86
• (3)جواهر الكلام 27/ 284
• (4)جواهر الكلام 15/ 183
• (4)35/ 19 ـ 20 .