زيديه به گروهى كه قائل به امامت زيد بن على بن الحسين عليهما السّلام هستند اطلاق مى‌شود. آنان ضمن آنكه امامت را در فرزندان حضرت فاطمه سلام اللّه‌ عليها مى‌دانند، معتقدند هر فاطمى عالمِ صالحِ صاحب رأى كه قيام كند و سلاح و شمشير برگيرد، پيشواى واجب الاطاعه است؛ خواه از فرزندان امام حسن عليه السّلام باشد يا از فرزندان امام حسين عليه السّلام.(1)

فرقه زيديه در طول حيات خود دستخوش انشعاباتى شد و هر دسته براى خود عقيده و مرامى خاص داشت؛ از قبيل جاروديه(--> جاروديه)و بَتْريه(--> بتريه). عنوان ياد شده به مناسبت در بابهاى طهارت، زكات و وقف به كار رفته است.

بنابر قول مشهور، زيديها محكوم به طهارت اند، مگر آنكه يكى از عناوين نجس، مانند ناصبى(--> ناصبى)بر آنان منطبق باشد.(2)

از شرايط مستحقان زكات، مؤمن (شيعه دوازده امامى) بودن است؛ از اين رو، دادن زكات به مثل زيديه صحيح نيست و كفايت نمى‌كند(3)( -->ايمان).

اگر كسى مالى را بر شيعه وقف كند و قرينه‌اى كه موجب انصراف آن به گروهى خاص گردد، وجود نداشته باشد، شامل برخى گروههاى زيدى كه معتقد به خلافت بلافصل حضرت على عليه السّلام از پيامبر صلّى اللّه‌ عليه و آله هستند، مانند جاروديه مى‌شود.(4)

(--> شيعه)(--> مخالف)

زير بغل

زير بغل: فرورفتگى ميان سينه و بازو در زير شانه.

از آن در باب طهارت و حج سخن گفته‌اند.

طهارت:بلند گذاشتن موهاى زير بغل مكروه(1)و زدودن آنها،(2)بويژه پيش از احرام(3)(--> احرام)مستحب است.

• (1)معالم الدين (قسم الفقه) 2/ 916
• (1)كتاب الملل و النحل 1/ 137 ؛ مجمع البحرين ، واژه «زيد»
• (2)الحدائق الناضرة 5 / 541
• (2)جواهر الكلام 6/ 67 ؛ مستمسك العروة 1 / 391 ـ 398
• (3)جواهر الكلام 18/ 175
• (3)جواهر الكلام 15 / 377
• (4)المقنعة/ 654 ـ 655 ؛ جواهرالكلام 28/ 40 ـ 41 .