جهاد زن، نيك شوهردارى كردن بيان شده است(1)( -->شوهردارى).

ازدواج:زن شوهر دار بر كسى غير از شوهرش حرام است، مگر پس از طلاق گرفتن يا مرگ شوهر و سپرى شدن عدّه(2)(--> عدّه)و اگر مردى با علم به اينكه زن در عدّه و ازدواج با او حرام است، با وى ازدواج كند، به مجرد عقد، زن بر او حرام ابدى مى‌شود. همچنين است صورت جهل به عدّه يا حرمت ازدواج و يا هر دو، با تحقق دخول. در اينكه ازدواج با زن شوهردار نيز حكم ازدواج در حال عدّه را دارد يا نه، اختلاف است.(3)

ازدواج با زنى كه قبلا شوهر داشته و هم اكنون مدّعى است شوهرش مرده و يا زن از او طلاق گرفته است، جايز مى‌باشد و نيازى به فحص از درستى ادعاى وى نيست، مگر آنكه متهم باشد؛ كه در اين صورت مشهور، فحص را مستحب و برخى، آن را مطابق احتياط دانسته‌اند.(4)

اگر زن پس از ازدواج با مردى، ادعا كند كه شوهر دارد، ادعايش پذيرفته نيست، مگر آنكه بر آن، بيّنه(--> بيّنه)اقامه كند. با اقامه بيّنه، ميان آن دو جدايى افكنده مى‌شود.(5)

هرگاه مردى مدّعى همسرى زنى باشد و زن نيز او را تصديق كند و يا بالعكس، بر حسب ظاهر شرع، حكم به زوجيت آن دو مى‌شود و همه آثار زوجيت بر آن مترتب مى‌گردد(--> زوجيت)؛ اما اگر طرف مقابل، انكار كند، قوانين باب دعوا؛ يعنى اقامه بيّنه از طرف مدعى و قسم از طرف منكر، جريان مى‌يابد. بنابر اين، چنانچه مدّعى بيّنه اقامه كند يا با رد قسم از سوى منكر، سوگند بخورد، به نفع وى حكم، و زوجيّت تثبيت مى‌گردد؛ ليكن بر هر يك از آن دو واجب است در صورت علم به واقع، بر اساس آن عمل كند(6)( -->دعوا).

ارتكاب زنا:اگر زن شوهردار مرتكب زنا شود، بر شوهرش حرام نمى‌گردد و بر مرد واجب نيست او را طلاق دهد؛ حتى ـ بنابر نظر مشهور ـ اگر زن اصرار بر زنا داشته باشد؛(7)ليكن چنين زنى بنابر قول مشهور،

• (1)جواهر الكلام 31/ 146 ـ 148
• (2)29/ 453 ؛ 32/ 274 و 286
• (3)29/ 429 ـ 435
• (4)العروة الوثقى 5/ 621 ؛ مبانى العروة (النكاح) 2/ 237 ـ 239
• (5)العروة الوثقى 5/ 622 ؛ مستمسك العروة 14/ 434 ؛ مبانى العروة (النكاح) 2/ 239 ـ 240
• (6)العروة الوثقى 5/ 610 ؛ مستمسك العروة 14/ 408 ـ 409
• (7)الحدائق الناضرة 23 / 502 ؛ جواهر الكلام 29/ 444