طهارت:شركت زنان، جز افراد مسن در تشييع جنازه مكروه است.(1)
مستحب است نمازگزار بر جنازه زن، محاذى سينه او بايستد.(2)چنان كه مستحب است ميّت زن را نزديك قبر از طرف قبله بر زمين بگذارند و از عرض وارد قبر كنند.(3)
در وضو، مستحب است زن شستن دستها را از باطن ذراع آغاز كند.(4)
صلات:اذان و اقامه بر زن همچون مرد مستحب است با اين تفاوت كه استحباب آن بر زن مؤكد نيست، بر خلاف مرد. چنان كه براى زن به جاى اذان و اقامه اكتفا به تكبير و شهادتين، بلكه تنها شهادتين جايز است. بنابر قول مشهور بر زن واجب است در صورت حضور مرد نامحرم، اذان و اقامه را آهسته بگويد.(5)
بنابر قول مشهور، از شرايط مؤذن در اذان اعلام(--> اذان اعلام)و نيز اذان نماز جماعت مردان نامحرم مرد بودن مؤذن است. برخى قدما اذان زن را براى مردان اجنبى نيز كافى دانستهاند.(6)
چسبيده بودن پاها به هم و دستها به سينه در حال قيام براى زن مستحب است.(7)
در ركوع، خم شدن به اندازهاى كه دستها به زانوها برسد واجب است؛ ليكن برخى نسبت به زن گفتهاند: رساندن دستها به قسمت بالاى زانو (رانها) كفايت مىكند. در مقابل، بعضى در مقدار واجب انحنا تفاوتى بين زن و مرد قائل نشدهاند؛ هرچند در انحناى مستحب گفتهاند: مستحب است زن كمتر از مرد خم شود؛ يعنى به اندازهاى كه سر انگشتان دستش به زانو برسد و كف دستهايش بر ران بالاى زانو قرار گيرد(8).
بر زن مستحب است هنگام فرود آمدن براى سجده، ابتدا زانوهايش را بر زمين بگذارد و پس از آن دستهايش را. در سجده نيز بر خلاف مرد هر دو ذراعش را بر زمين فرش كند و اعضايش را به هم بچسباند و هنگام برخاستن، راست و عمود بلند شود، بدون آنكه باسنش را بالا بياورد.(9)
تورّك(--> تورّك)در تشهد، بلكه ديگر حالتهاى نماز براى زن مستحب نيست؛ بلكه مستحب است زن در حال تشهد باسن خود را بر زمين بگذارد و ران و ساق پاهايش را از زمين بلند كند، به گونهاى كه قدمها روى زمين قرار گيرد.(10)