زمر؛ سوره

زُمَر؛ سوره: سى و نهمين سوره قرآن كريم.

از آن در باب صلات سخن گفته‌اند.

بر پايه روايت نقل شده از رسول خدا صلّى اللّه‌ عليه و آله هر كس سوره زمر را تلاوت كند، خداوند اميد او را در روز قيامت قطع نمى‌كند و به او پاداش بيمناكان از خود را عطا مى‌نمايد، و در حديثى ديگر از امام صادق عليه السّلام آمده است: هر كس سوره زمر را ـ در روز يا شب ـ تلاوت نمايد، خداوند شرف دنيا و آخرت را به وى عطا مى‌كند و او را بدون مال و فاميل عزيز مى‌گرداند.(1)

زمزم

زَمْزَم: چاهى معروف كنار كعبه.

از آن در باب طهارت و حج سخن گفته‌اند.

نوشيدن آب زمزم،(1)بويژه براى حج گزار پيش از سعى(2)( -->سعى)و نيز پس از طواف وداع(3)(--> طواف وداع)مستحب است(--> آب زمزم).

به تصريح بسيارى از فقها، استنجا(--> استنجاء)با دستى كه در آن، انگشتر داراى نگينى از سنگ زمزم است، مكروه مى‌باشد.(4)البته در نسخه بدل روايتِ مستند حكم ياد شده به جاى زمزم، زمرّد آمده است؛ بدين جهت، برخى در حكم فوق اشكال كرده‌اند.(5)

تطهير مخرج غايط با آنچه محترم است، مانند سنگ زمزم حرام مى‌باشد(6)( -->احترام).

زمستان

زمستان: از فصلهاى سال، بين پاييز و بهار.

از احكام مرتبط با آن در بابهاى صوم، حج، نكاح و حدود سخن گفته‌اند.

• (1)جواهر الكلام 20/ 66 ؛ تذكرة الفقهاء 8/ 449
• (1)وسائل الشيعة 6/ 254 .
• (2)جواهرالكلام 19/411
• (3)20/65
• (4)تحرير الأحكام 1/63 ؛ الدروس الشرعية 1/ 89
• (5)الوافى 6/ 125 ؛ الحدائق الناضرة 2/ 83 ؛ جواهر الكلام 2/ 72 ـ 73
• (6)تحرير الأحكام 1/ 65 .