مالك و زارع از آن اعراض كرده باشند ـ بنابر قول به اينكه اعراض موجب خروج از ملك مىشود ـ محصول از مباحات به شمار مىرود و از آنِ كسى خواهد بود كه نسبت به برداشت آن از ديگران پيشى گيرد؛ اما در صورت عدم اعراض، اگر بذر، مال هر دو باشد، محصول ميان آن دو تقسيم مىشود و اگر مال يكى باشد آيا محصول مطلقا مال هر دو مىباشد و ميانشان تقسيم مىشود يا در صورتى كه اشتراك مالك و زارع در ريشه، در عقد شرط شده باشد، بين آن دو تقسيم مىگردد و اگر شرط نشده باشد از آنِ مالك بذر خواهد بود يا از آنِ مالك زمين، اختلاف است.(5)
مساقات:عقد مساقات نسبت به گياهان و درختانى كه در زمين ريشه ثابت دارند صحيح است؛ اما در مثل سبزيها كه در زمين ريشه ثابت ندارند، صحيح نمىباشد.(6)
احياء موات:حريم درخت كاشته شده در زمين موات، محدودهاى است كه ريشه و شاخههاى درخت آن را پوشش داده است يا زمينه پوشش دادن دارد. بنابر اين، ديگرى حق احياى اين محدوده را ندارد(7)( -->حريم).