ريحان: هرگياه خوش بو/ نوعى سبزى خوردنى از خانواده نعناع.
از احكام آن به معناى نخست در بابهاى صوم، اعتكاف و حج سخن گفتهاند.
بوييدن گياهان خوش بو، بويژه گل نرگس بر روزه دار مكروه(1)و بنابر مشهور بر معتكف(--> اعتكاف)حرام است.(2)در حرمت يا كراهت بوييدن آنها بر محرم(--> احرام)اختلاف مىباشد.(3)
از ريحان به معناى دوم در باب اطعمه و اشربه نام بردهاند.
ريخته گرى: فرايند توليد قطعههاى فلزى از طريق ريختن فلزات مذاب در قالب.
عنوان ياد شده به مناسبت در باب تجارت به كار رفته است.
ريخته گرى طلا و نقره و مانند آن از زيور آلات، از شغلهاى مكروه شمرده شده است.(1)
تملّك خاكه ريخته گرى كه درون آن ذرات طلا و نقره متعلق به مشتريان وجود دارد، با علم به اعراض صاحبانش از آن، جايز است.(2)در فرض گمان داشتن به اعراض، نسبت به جواز تملك اشكال شده است.(3)برخى، اكتفا به ظن را در صورتى كه عرف و عادت بر خلاف آن نباشد، بعيد ندانستهاند.(4)در غير صورت علم يا ظن، با معلوم بودن صاحبان آنها، هرچند در ميان افرادى معين، بايد از آنان حلاليت بطلبد يا آن را به ايشان برگرداند و چنانچه حق هر كدام به طور دقيق مشخص نباشد، بايد با آنها مصالحه كند و اگر مالك ـ حتى در ميان افرادى معيّن ـ معلوم نباشد، بايد آن مال را از طرف صاحبش صدقه دهد؛(5)ليكن در اينكه اگر بعدها مالك آن پيدا شود و به صدقه رضايت ندهد، آيا صدقه دهنده ضامن است يا نه؟ اختلاف مىباشد.(6)و نيز در اينكه مصرف اين نوع صدقه، مصرف صدقههاى واجب است يا مستحب، اختلاف است.(7)
(1)الحدائق الناضرة 18/ 224 ـ 225 ؛ جواهر الكلام 22/ 79 و 130 ؛ مفتاح الكرامة 9/ 707