responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : فرهنگ فقه فارسي نویسنده : موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامي    جلد : 4  صفحه : 195

پوشيدنى است و زنان با آن سر را مى‌پوشانند در ابواب مختلف فقهى به آن نگريسته شده و احكامى بر آن مترتب گشته است؛ از اين رو، خصوصيتى براى آن نيست( -->پوشش).

(--> خمار)

روشنايى

روشنايى: نور، روشنى، مقابل تاريكى.

از آن به مناسبت در باب طهارت و صلح سخن گفته‌اند.

طهارت:حمل آتش در پى جنازه، هنگام تشييع آن مكروه است، مگر در شب كه نياز به روشنايى باشد.(1)

صلح:تصرف مالك در ملك خود از جمله بلند سازى ساختمان، هرچند منجر به كاهش روشنايى ملك مجاور گردد، جايز است و صاحب ملك مجاور حق جلوگيرى از آن ندارد؛(2)چنان كه گشودن پنجره براى روشنايى و مانند آن در ملك خود؛ هرچند مستلزم اشراف بر خانه همسايه گردد، جايز است. البته همسايه مى‌تواند در ملك خود، مانعى ايجاد كند؛ هرچند مستلزم جلوگيرى از نفوذ روشنايى به خانه همسايه از طريق پنجره گردد.(3)

احداث بالكن و مانند آن در فضايى كه مردم آمد و شد دارند، در صورتى كه منجر به تاريكى راه و يا كاهش روشنايى گردد، به حدّى كه عابرى كه چشمش كم نور است(--> بينايى)با گذر از آن جا هرچند در شب، دچار مشكل گردد، جايز نيست.(4)

(--> اسفار)(--> استصباح)( -->چراغ)

روضه

روضه: محدوده بين حجره شريف (قبر مقدس) و منبر/ حرم معصومين عليهم السّلام(--> مشاهد مشرّفه).

روضه به معناى اوّل به قسمتى از مسجد النبى صلّى اللّه‌ عليه و آله، يعنى حدّ فاصل بين قبر مقدس و منبر رسول خدا صلّى اللّه‌ عليه و آله اطلاق مى‌شود. بنابر ديدگاه علماى شيعه، روضه از ديوار محراب در جنوب ـ كه امروزه با


نام کتاب : فرهنگ فقه فارسي نویسنده : موسسه دائرة المعارف الفقه الاسلامي    جلد : 4  صفحه : 195
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست