زمان رمى:زمان رمى بنابر مشهور از طلوع آفتاب تا غروب است، مگر براى معذوران از رمى در روز، مانند بيمار، پير و چوپان كه مجازند شب رمى كنند؛ چنان كه زنان در خصوص رمى روز عيد مىتوانند شب رمى كنند؛ خواه از رمى در روز معذور باشند يا نباشند؛ امّا در رمى ايام تشريق در صورتى مجازند شب رمى كنند كه از رمى در روز معذور باشند.(4)برخى گفتهاند: در رمى نوبت اول، همه معذوران به اضافه زنها ـ معذور باشند يا نباشند ـ و نيز كسانى كه لازم است همراه آنان باشند، مىتوانند شب رمى كنند؛ اما در رمى نوبت دوم تنها كسانى مجازند شب رمى كنند كه روز از ماندن در منى معذورند؛ اما غير آنان درصورتى كه نتوانند خود در روز رمى كنند بايد براى رمى نايب بگيرند.(5)در اينكه مراد از رمى در شب، شب قبل از روز آن است يا اعم از آن و شب بعد، اختلاف است.(6)
شرايط:در رمى و نيز سنگ ريزههايى كه به سوى جمره پرتاب مىشوند امورى شرط است.
الف. شرايط سنگ ريزه:
1. ريگ باشد؛ از اين رو مثل شن و نيز سنگ بزرگ، همچنين غير ريگ، مانند كلوخ و آجر كفايت نمىكند.(7)
2. از سنگهاى حرم( -->حرم)ـ جز مسجد الحرام( -->مسجد الحرام)و مسجد خَيف(--> مسجد خيف)ـ باشد. برخى، همه مساجد محدوده حرم را استثنا كردهاند.(8)مستحب است سنگ از مشعر تهيّه شود.(9)
3. بكر باشد؛ يعنى خود يا ديگرى ـ هرچند در سالهاى گذشته ـ آن را به وجه صحيح به جمره نزده باشد.(10)
4. مباح باشد. بنابر اين، رمى با سنگ غصبى صحيح نيست؛(11)ليكن لازم نيست پاك باشد.(12)از برخى قدما اشتراط پاك بودن آن نقل شده است.(13)
مستحب است سنگ ريزه رنگين، نقطه دار، سست، و به اندازه سر انگشت باشد.(14)
ب. شرايط رمى:
1. قصد قربت. بنابر اين، پرتاب كردن سنگ ريزهها به سمت جمره بدون قصد قربت كفايت از رمى نمىكند.(15)