شك و اختلافى نيست؛ ليكن به كمتر از آن اختلاف است. مجموع افعال از قيام تا برداشتن سر از سجده دوم؛ مجموع افعال از قيام تا اتمام ذكر واجب سجده دوم؛ مجموع افعال از قيام تا گذاشتن پيشانى بر محلّ سجود در سجده دوم و مجموع افعال از قيام تا ركوع، چهار قول در مسئله است. قول نخست، مشهور است.(1)از عنوان ركعت در باب صلات سخن گفته‌اند.

هرگاه متعلّق شك در نماز، دو ركعت نخست باشد، شرط صحّت شك و عدم وجوب اعاده نماز، وقوع آن پس از اكمال دو ركعت است و در صورت عروض شك پيش از اكمال ركعت دوم، نماز باطل مى‌شود؛ ليكن در اينكه اكمال ركعت به چه چيز تحقق مى‌يابد اختلاف است كه بدان اشاره شد(2)( -->شكيات).

درك يك ركعت از آخر وقت، به منزله درك تمامى ركعات نماز در وقت است. بنابر اين، كسى كه تنها به اندازه يك ركعت، زمان دارد، بايد نماز را به نيّت ادا بگزارد. در اينكه ادراك ركعت با چه چيز تحقق مى‌يابد، اختلاف ياد شده در اين جا نيز جارى است.(3)

بنابر قول مشهور، پيوستن به جماعت و اقتدا به امام در حال ركوع، ادراك يك ركعت به شمار مى‌رود.(4)

ركن

رُكن: آنچه ترك عمدى يا سهوى آن موجب بطلان عبادت است/ آنچه ترك عمدى آن موجب بطلان عبادت مى‌شود/ هر يك از چهار زاويه كعبه(-->اركان كعبه).

از ركن به معناى نخست در باب صلات سخن رفته است.

اركان نماز:اجزاء واجب نماز به ركن و غير ركن تقسيم مى‌شود. اركان نماز بنابر قول مشهور عبارتند از: نيّت( -->نيّت)، قيام( -->قيام)، تكبيرة الإحرام( -->تكبيرة الإحرام)، ركوع(-->ركوع)و سجود(1)( -->سجود). ركن بودن نيّت بنابر

• (1)مختلف الشيعة 2/ 139 ـ 140
• (1)الحدائق الناضرة 9/ 226 ـ 227 ؛ جواهر الكلام 12/ 337 ـ 340
• (2)ذكرى الشيعة 4/ 80 ؛ مدارك الأحكام 4/ 257 ؛ مفتاح الكرامة 6/ 1519
• (3)مصابيح الظلام 5/ 515 ـ 518 ؛ غنائم الأيام 2/ 188 ؛ جواهر الكلام 7/ 257
• (4)جواهر الكلام 13/ 146 .