دعا كننده كف دستهاى خود را گشوده و به سمت آسمان بگيرد؛ گو اينكه با دو دستش خواستار چيزى است كه خداوند، آن را در دستانش قرار دهد.(8)

رفث

رَفَث: آميزش.

واژه رفث در قرآن كريم دو بار به كار رفته است؛ يكى در باره آميزش با همسر در شب ماه رمضان و ديگرى در مسئله محرّمات احرام، و به تبع آن در كلمات فقها در باب صوم و حج آمده است.

در قرآن كريم بر حليّت آميزش با همسر در شب ماه رمضان تصريح شده است. بر اساس روايتى از امير مؤمنان، على عليه السّلام در آغاز تشريع روزه ماه رمضان، نزديكى با همسر در شب ماه رمضان همچون روز، حرام بود. برخى جوانان به جهت كم طاقتى، پنهانى با همسر خود همبستر مى‌شدند. پيامبر اكرم صلّى اللّه‌ عليه و آله در اين باره از خداوند كسب تكليف كرد. خداوند در پاسخ، آيه 187 سوره بقره را نازل فرمود.(1)

از محرّمات احرام( -->احرام)آميزش با همسر است. آيه 197 سوره بقره بر اين مطلب اشاره دارد.

(--> آميزش)

رفيق

رفيق: هم سفر/ دوست( -->دوستى).

عرب به هم سفر «رفيق» و به گروه هم سفران «رُفقَه»، «رِفقَه» يا «رُفقاء» گويد.(1)

از احكام آن در باب حج و شهادات سخن گفته‌اند.

اتخاذ رفيق در سفر:مسافرت كردن به تنهايى مكروه و گرفتن رفيق در سفر مستحب است؛(2)چنان كه مستحب است هم سفران چهار نفر باشند و فزون‌تر از هفت نفر مكروه است.(3)

مستحب است مسافر از نظر توانايى مالى

• (1)لسان العرب ، واژه «رفق»
• (1)وسائل الشيعة 10/ 114.
• (2)الحدائق الناضرة 14/ 53
• (3)وسائل الشيعة 11/ 416
• (8)روضة المتقين 1/ 182 ـ 183 ؛ وسائل الشيعة 7/ 48 .